daha iyi kemalci olmak için anıtkabire gidip mezara çelenk bırakmak, deftere "sen zaten hiç ölmedin atam" yazmak, "uyan da gör bunların halini" demektir. hatta geceleri m.kemal'in uyanıp yazılanları okuduğunu zannetmektir.
Türbelere çaput bağlayan kişileri eleştirirken kendi haline bakmayan zihniyetin taşıdığı izlerdir.
(bkz: putlarla dans)
götünden uydurduğuyla kendini kandıran ve fakat kandırıldığının farkına varamayacak kadar göt beyinli kişinin, putlar vasıtasıyla götünde bırakılan derin izlerdir.
kırk yıllık atatürkçülüğü kemalcilik yapmaktaki sebep, olayı basite indirgemek, mustafa kemal atatürk ü bizim kemal yapmaktır.
neyse ki şekilci bir insan değilim. bu kelimeye takılmadan sakin sakin benzetme sanatını takdir edeceğim sayın başlık sahibinin.
vefat eden yakınlarımızın, yakın hissettiklerimizin mezarına çiçek götürürüz değil mi? evet.
sizin ailenizde var mı bilmiyorum ama benim ailemde vefat edenlerin anısına anı defteri açılır. oraya acılarımızı yazarız. Atatürk de bizim için bir yakın, bir sevdiğimiz bir büyüğümüz olduğundan onun için de yazar mıyız? evet evladım.
türbelere çaput bağlayan kişiler, kutsal emanetlere metanetle yaklaşamayıp kendini yerden yereatan kendini bilmezler, sait nursi ve cemaatinin cenazesinde kendini kaybedip yırtınan, milyarlık çelenkler yollayan görgüsüzlerle karşılaştırmamak lazım tabi atatürkçüleri.
