çocuklar eskidikçe günlerin umudu düşler
eksildikçe yaşamın durakları artıyor
vazgeçemiyorum tren istasyonlarından üzgünüm
nüfusu azalacak bu kentin
ve yağmur yağmayacak bir daha
(kimliğimi bırakıyorum düşlerinize)
kendi dünyamda mezhepsiz bir deliydim şimdi
senin mezhebinde dünyasız bir deliyim
......./......../......./........./
yaşam bitti
gerçekten bitti
uykuya dalabilirsin artık...
demiş ve sonsuz bir uykunun kollarına kendini bırakmış şair. hakkında bir yerlerde bilgiler vardır elbet, nerede doğduğunu ve kitabının adını da yazanlar olur lakin intihar eden şairlerin dilinden anlayan da anlatan da çok çok az olacaktır, işte o dil de bu dizelerde saklıdır. "kendi dünyamda mezhepsiz bir deliydim şimdi/senin mezhebinde dünyasız bir deliyim"
