Hepimizin bildiği, sevdiği, izlemekten bıkmadığımız Kemal Sunal'ın ölüm yıldönümü bugün. 3 temmuz 2000 tarihinde ölen Kemal Sunal'ı en iyi anlatan cümlelerden biri "Babam Kemal Sunal'ı izliyordu, ben izliyorum,çocuğum izliyor ve biliyorum ki torunumda izleyecek." olsa gerek.
Allah rahmet eylesin, ruhu şad olsun.
bizim neslimizin içini sızlatan bir ölümün üzerinden tamı tamına 9 yıl geçmiş. yattığı yerde huzur bulsun ruhu şad olsun.
teker teker gidiyorlar onlar gittikçe bizlerde artık yavaş yavaş yaşlandığımızı hissediyoruz.
Vay be! koskoca 9 yıl geçmiş ustanın ardından. onsuz 9 yıl.. daha dün gibi hatırlıyorum öldüğü günü. evde yalnızdım. televizyon seyrediyodum. her kanalda bi inek şaban filmi var! nasıl mutluyum anlatamam. sonra telefon çaldı. arayan annem, sesi ağlamaklı. noldu? dedim.
inek şaban dedi. kadın konuşamıyo. noldu anne konuşsana dedim. inek şaban ölmüş dedi. yutkunamadım. bakamadım televizyona. kapattım.
ölüm hakkında çok fazla bi fikrim yoktu o ana kadar. anladımki ölüm " bele; puşt gibin ibne gibin bişeymiş. "
"Ankara'ya söyle o kağıtları götüne soksunlar."(Propaganda)
Yaptıkların bu ülkeye film çekmekten öte bir hizmetti. Bu ülke seni o kadar çok sevdi ki; herkesin evine girdin, herkesin evine anlık da olsa mutluluk getirdin, herkesin yüzünde ufak, düşünceli bir tebessüm bıraktın. Sen yüreği kocaman bir insandın, her kesimin acısını, kederini, sevinçlerini bizlere gösterdin. Ne mutlu ki senin filmlerini izleyerek büyümüşüm, ne mutlu ki seni anlamaya çalışmışım.
