başarısız demeyelim de pek güldürmeyen filmleri diyelim. yetmişli ve seksenli yıllardaki güldürü öğesi daha fazla olan filmlerin aksine daha soğuk atmosferi olan ve güldürmeyen filmleridir. polizei, boynu büyük küheylan, abuk subuk bir film ve propaganda bu türe örnek olarak verilebilir.
bence kemal sunal'ın sanat hayatını kabaca (hatta biraz öküzce) ikiye ayırabiliriz. birinci dönem 1972-80 arası, ikinci dönem 80-99 arası. birinci döneminin hemen hemen her filmi ayrı bir efsanedir, köyden indim şehire, salak milyoner, süt kardeşler, tosun paşa, hababam sınıfları, kapıcılar kralı, çöpçüler kralı, kibar feyzo ve şu an aklıma gelmeyen bir ton efsane film bu dönemin ürünüdür. fakat ikinci dönem kemal sunal filmlerinde pek çok vasat yapım ortaya çıkmıştır. bu dönem aynı zamanda kemal sunal'ın yaşlandığı ve sempatikliğini yavaş yavaş yitirdiği dönemdir. bu dönem filmlerinde kalitesiz olanlar, kaliteli olanlaran çok daha fazladır. polizei, sevimli hırsız, katma değer şaban gibi dandik filmler bu dönemin filmleridir.
