ilki kesinlikle seçimi kaybedip ekranların karşısında sırıtmak olmalı.
sonrakiler ise...
başka bir seçimi kaybedip, oylarını artırdığını iddia edip, ekranların karşısında sırıtmak;
yeni bir seçimi kaybedip, iktidarı yönettiğini iddia edip, ekranların karşısına geçip sırıtmak;
sandıklara sahip çıkamayıp, bir seçim daha kaybedip, ekranların karşısında sırıtmak;
bir seçim daha kaybedip, televizyona çıkıp, neden kaybettiğini kesinlike anlamamış bir biçimde sırıtmak;
başka bir seçimi daha kaybedip, gelecek seçimi nasıl daha iyi kaybedeceğine dair planlarını, televizyon ekranlarında anlatarak sırıtmak.
memleketin içler acısı durumunda, bütün dünya, doğa bile ondan taraf olmuşken, seçimi kaybetmeyi başarıp, hala başka bir seçimi kazanabileceğini, televizyon ekranlarında sırıtarak anlatmak..
artık kendine, kendisinin bile inanmadığını cümle alemin anladığı noktada, halen, övgü dolu kaybediş başarı hikayelerini, saatlerce televizyon televizyon gezerek sırıtarak anlatması.
milyonlarca muhalif insana, bir sonraki seçimi nasıl kaybedeceğini, televizyon ekranlarında sırıtarak, özgüvenle anlatması...
davranışsal özeti aşağıdaki döngüden ibarettir.
seçim kaybeder,
ve sırıtır,
seçim kaybetmeyi başarı hikayesine çevirir,
ve sırıtır,
gelecek seçimleri nasıl daha iyi kaybedeceğini anlatır ve sırıtır..
atalarımız, ''yenilen pehlivan güreşe doymaz.'' derler...
ata sözüne kulak vermek gerek...
mir dengir fıratı postalaması.
i. melih gökçek' i soytarı etmesi.
atarın varsa buyur gel dediği muhteremin karşısına çıkamaması.
muhteşem adalet yürüyüşü.
muharrem ince' yi cb adayı yapması.
meral akşeneri kayıtsız şartsız destekleyerek 15 milletvekiliyle iyi partiye gurup kurması.
canan kaftancıoğlunun il başkanı olması için önünü açması.
alınması hayal denilen büyükşehirleri birer birer chp' ye kazandırması.
