Mehmet Ali Erbil, yeşilçam filmlerinin klasikleşmiş halleriyle dalga geçilen filmlerin bir numaralı oyuncusudur. Aslında bu ekolü yeşilçamın ünlü yönetmen ve prodüktörlerinden Ertem Eğilmez ve Türker inanoğlu başlattı. Arabesk filmiyle yeşilçamın romantik dram filmleriyle bir güzel dalga geçtiler. Özeleştiri olarak da görülebilir tabii. Devamında ise Ömerçip, Kahpe Bizans, Bizans Oyunları, Dünyayı Kurtaran Adamın Oğlu gibi filmler; Harem gibi diziler çekildi. Bizans Oyunları haricinde hepsinin başrolünde Mehmet Ali Erbil var!
2006 yapımı Keloğlan Kara Prense Karşı filmi de bu ürünlerden biri. Yukarıda saydığım tüm filmlerin absürtlüklerine gülerim. Komedide mantık aramam ben! Mantıksızlık daha komik gelir nedense. Bu filmimizde de ziyadesiyle absürtlük vardır. Bir kere 1971 yapımı Keloğlan ve 7 Cüceler filmindeki gibi masallar sentezi vardır. Kötüler düzenden sıkılmıştır.
Tüm aksiyonu kendileri yaşar ama pısırık iyiler kazanır… ikincisi absürtler kralı Mali filme sarı saçlı playboy olarak başlar ve adı da Sırmaoğlan’dır. Padişahın kızı Petek Dinçöz‘ü ejderhadan kurtarırken sırma başı ejderhanın ateşiyle yanar ve bizim Sırmaoğlan, Keloğlan olur. Bu saatten sonra film absürtlük seviyesini aşama aşama arttırarak zirveye çıkarır. Birkaç örnek vermek gerekirse: Keloğlan ejderhanın aleviyle sigara yakar, Nasrettin hoca Tolgahan’da stand-up yapar, Alaattin’in sihirli lambası ile çay demlenir, beyaz at bulunmadığı için siyah at boyanır vs…
Türk sinema tarihinin en kötü filmi olma ünvanını sanırım hala koruyor. Zira güncel puanı 1,6.
Bu ülkede ki dandik yapımlar konusuna ambargo koyan tayfun güneyer imzası taşır. hem yazıp hem yönetmiş yeteneksiz
Baya baya reklamı yapılmıştı miço dergisi okurdum orda bile bununla ilgili yazı vardı. Şuan net hatırlamıyorum filmi sinemada izlemiştim çocukken hatta mali erbil kafam ne kadar düzgün çocukken darbe almadığı için falan tarzında espriler yapıyordu magazin programlarında nitekim reklamı boldu eleştirisi de bol olmuş tanımam etmem ama tayfun güneyer ekşici piçlerin hazzetmedigi biri galiba. O yüzden her işi itin götüne sokulmaktadır.
bir tayfun güneyer filmi. *
efenim bu filmin fragmanını ilk gördüğüm zaman, hangi film öncesiydi hatırlamıyorum, okkalı bir küfür etmiştim. filmin bok gibi olduğu çok açıktı. hatta o an içimden ulan hangi salak bu filme gider ki bile demiştim.
neyse efenim gün geldi film vizyona girdi. tabi benim düşüncelerimde hiç bir değişme yok. halen fragmanı gördüğümde düşündüklerimi düşünüyorum.
yağmurlu bir ankara günü, kızılaydayım, canım acayip sıkılmış -neden hatırlamıyorum- içimden eve gitmek gelmiyoru, ne yapsam ne etsem diye düşünüyorum bir yandan da yağmurlu kızılay sokakalarında bir oyana bir buyana dolanıyorum. tam o sırada bir sinemanın önünden geçiyorum, isim vermeyelimde reklam olmasın, aklıma sinemaya gitmek geliyor. dalıyorum sinemaya karşıma çıkan ilk filme gidecem. o da nesi keloğlan karaprense karşı en yakın seans. bir an duruyorum sonra siktir et lan diyorum alıyorum bileti giriyorum salona. belki yanılmışımdır diyorum koltuğuma otururken. patlamış mısırımı yemeye çoktan başladım.
film başlıyor karşımda mehmet ali erbil, keloğlan olmuş. ne kadar mükemmel bir seçim diyorum, bu filmin yönetmeni çok zeki olmalı diye geçiriyorum aklımdan, sonra karaprens özcan deniz beliriyor yönetmenin seçimini tekrar takdir ediyorum, evet bu yönetmen çok zeki olmalı diyorum. sonra filmin konusunu çözmeye çalışıyorum ama yok olmuyor. filmin konusunun ne olduğunu bir türlü anlayamıyorum, bir yerden sonrada aman siktir et bunuda anlamayayım diyorum.
yaklaşık 40 dakka sonra hayatımda ilke kez, yüzlerce sinema maceramdan birinde, ilk kez son dükük çalmadan ışıklar yanıp çıkış kapısı açılmadan ayrılıyorum.
halen yağmur yapıyor dışarda. yürüyorum ben yine. bir yandan da düşünüyorum, biraz önce ne yaşadım ben diye. bi ara olum sonuçta emek var saygı duymak gerek diyorum içimden sonra hasiktirsin lan böyle emeğe saygı duymam ben diyorum. yürüyüp gidiyorum işte.
hiç de fena bir film gibi gelmemiştir şahsıma. masal kahramanlarına ve masallara yapılan göndermeler, parodiler oldukça hoştur. oyunculuklara bir şey demeyeceğim ama öykünün geçtiği atmosfer, kurgu falan hiç de boş değildir.
kötü olan oyuncalar. sen, özcan deniz kazmasını, petek dinçöz odununu baş röl oyuncusu yapmaya kalkarsan böyle abuk sabuk bi film çıkar ortaya. yoksa senaryosu fena değil hani.
klasik dandik mehmet ali erbilin oynadığı aptal komedi filmidir....birşey alınmayacak ve helesi kadroya petek dinçöz ve özcan deniz girince izlenmemesi siddetle tavsiye edilen türk filmi..
senariste: bir insan nasıl böyle bir senaryo yazar. zira ver ilkokul çocuğunun eline aynı kalitede bir şeyler yazabilir hatta yaşına mahsus hayal gücü ile daha iyisini bile yapabilir..
yönetmene: hadi senarist yaptı bi hıyarlık yazdı nasıl bir yönetmen böyle bir filmi çekmeyi kabul eder.
oyuncular: hadi senarist yazdı, yönetmenide kafaladırlar, ey gidi oyuncu hangi akla hizmet böyle bir filme rol alırsın.
beyenen seyirci: yok artık!!
baştan aşağı her noktası ile türk sinema tarihinin en anlamsız, en saçma, en boş filmlerinden birisidir.bir diğeri için bkz: dünyayı kurtaran adamın oğlu
mümkün oldugunuca uzak kalınması,izlenmemesi gereken vakit kaybı film.sehirlerarası otobüslerde sık sık gösterildigi düsünülürse ve melih gökcekin ankaradan gidin uyarıları göz önüne alınca asagı tükürsen sakal,yukarı tükürsen bıyık durumuna neden olan filmdir.bir film nasıl cekilmezi ögrenmek icin vazgecilmez bir malzemedir.
