genelde doğu kökenli dillerde yaygın olan durumdur. bir kelimedeki harfler yer değişince ya da birkaç harf eklenince eski anlamıyla ilintili yeni anlamlar çıkma durumudur. misal vermek gerekirse;
kalem - kelam- kitap- katip- kütüphane
arapçanın kendine has durumuyla alakalıdır. arapça sondan eklemeli bir değil, çekimli bir dildir. genelde üç harfli olan arapça kök halindeki sözcükler çekime girerek farklı anlamlar kazanırlar. kökteki o üç harf (ses) asla değişmez. kitap örneğinde de görüldüğü gibi k-t-p sesleri değişmemiştir.* arapça bugün bünyesinde 90 milyon kelime barındıran bir dildir. sanki kelimeler, gerçekten de bir sihrin etrafında türeyen kelimeler gibidir.
sihirlidir kelimeler. sarfedildiği vakit olduğundan farklı hale dönüştürebilir yaşanılanı ya da düşünüleni. elinde değnek, kafasının üzerinde bir halka olan meleğe inanmaya lüzum yok sihre inanmamız için.
nice kelimeler var aşka dair, acıya, hüzüne dair. sarfedildiği vakit akan yaşı durduran, atılan bir kahkahayı utandıran...
davranışları anlaşılır kılar bazen kelimeler, bazen ise yaş kaç olursa olsun fikirlerde sapmalara sebep olabilir.
hele bir de doğru sözcüklerle doldurursanız cümleyi afilli olur geri dönüşümü.
bir özür kelimesi yumuşatmaz mı gerilen yüz kaslarınızı bazen? bilseniz de sevildiğinizi size söylendiğinde daha sıkı sarılmaz mısınız sevdiğinize ya da evden bir çırpıda çekip gittiğinde sevgili, söylediği bir kelime daha hızlı çarpmaz mı o kapıları yüzünüze?
bir yalnızı mutlu eder kelime, bir mutluyu yalnız...
bir acıyı sonsuz kılar kelime, sonsuz mutluluğu imkansız...
zaman telafi eder kabul tüm noksan kalmışlıkları ama kelimeler hızlandırmaz mı geçen zamanın akışını?
davranışlar daha mühim der hareketlere daha çok önem verenler onada kabul ancak sözler unutturmaz mı bize birçok tavrı aleyhimize yapılan?
kin tutmak kelimelere inanmak için engel gibi gözükse de, doğru yerde kullanılan her söz çok inatçının değiştirmemiş midir sabit fikirlerini?
bir hayatı yaşanılır kılar kelime, bir yaşantıyı katlanılmaz...
bir insanı yüceltir kelime, bir ucubeyi insan yapar.
bir dakikayı unutulmaz kılar kelime, bir aşkı vazgeçilmez...
kelimelerin telafuzu ve tonlaması ile de ilgili bir sihirdir. aynı kelime farklı tonlarla, farklı anlamlara gelerek, karşı tarafta farklı duygulara yol açabilir.
daha çok insanın iç dünyasıyla alakalı bir sihirdir bu. biz insanlar hayatımızda var olan herşeye farklı anlamlar yükleriz ki kelimeler de bunlardan sadece bir gruptur. çocukluğunda mahalle maçından sonra cam şişedeki kolayı bir dikişte içen insan bunu her yaptığında bir an olsun o mahalle maçı sonrasına gider(nerden mi biliyorum? ben o'yum). çocukluğunda dinlediği bir şarkıyı ufaktan duysa, kulak kesilir bir an olsun dinler. bu durum kelimeler için de geçerlidir. kimi zaman biz kelimeleri bir yapboz'un parçaları gibi birbirine ekler oyun oynarız kimi zaman ise kelimeler bizi bir yapboz'un parçaları gibi parçalar.
