insana en çok ölüm koyar, ölüm sonsuza kadar kaybetmektir oysa insanlar umutlarıyla yaşar. Ölüm arkada umut ya da sevinç bırakmaz. Bu yüzden de kelimelerin kifayetsiz kaldigi tek durumdur. Tek durumdur çünkü içimiz acıdığında gözyaşları eşliğide istediğimiz her şeyi kelimelere dökebiliriz.
sabah evden çıkmadan içtiğiniz sıcak sütün etkisiyle toplu taşıma araçları içinde tutamayp yellendirdiğinizde ve menbanın sizden kaynaklı olduğunu çevrenizdekiler anlayıp,size doğru baktıklarında tepki vermediğiniz andır.
-ölüm acısı karşısındaki durum, ne dense boştur.
-hasret çekerken yaşanan durum, sıcacık sarılmanın yerini hangi kelime tutar ki.
-çokça özlenildildiğinde karşılaşılan durum, özledim desen, çok özledim desen ne kadar anlatabilirsin, içinde bulunduğun durumu.
-aşık olunca karşılaşılan durum, hep söyleyecek bir şey varmış gibi hissedersiniz, ama hangi kelimeyle anlatabilirsiniz aşkınızın büyüklüğünü.
arkadaşınızla hamburger yemek için oturdugunuz mekanda elinizi yüzünüzü mayonez yaptıgınız yetmiyormuş gibi, tuvalet ihtiyacı için kalkan arkadaşınızın pantolonunun fermuarının açık oldugunu farkettiğiniz andaki durumdur. dumurdur.
Aşkın bittiği an kelimeler kifayetsiz kalır.uzun bir suskunluk sarar dört bir yanınızı.Ya da giden sevgilinin ardından kelime bulamassınız çünkü söylenecek söz yoktur.Siz ne kadar kalbinizle hayır dur diye haykırsanı da kelimeler kifayetsiz kalır o anda.
babanın karşınızda çaresiz, köşeye sıkışmış bi şekilde yalan söylediğini görüp,bu olamaz benim gözümde büyüttüğüm, her şeyi yapar dediğim kahraman diye düşündüğünüz, içinizden son sürat geçtiği halde, şaşkınlıktan, hayal kırıklığından, ve her şeye rağmen saygıdan bir türlü dilinize gelmeyen sözlerin söylenmediği, söylenemediği durumlardır.
