benim kelimelerim vardı, yerine başka kelimeler koyamadığım. gün geldi yeni kelimeler edindim ama eskilerinin yerine hala yenilerini koyamadım. sonra düşündüm. kelimelere bakış açım da insanlara bakış açım gibi. her kelime her insan gibi farklı bir dünyayı barındırıyor. işte bu yüzden sevdiğim insanlar değişik sevdiğim kelimeler değişik...
seni anlatan kelimelerin katliyle meşgulüm bu aralar...
unutmaya değil alışmaya çalışıyorum sevgili...
ben alışacağım ve sen unutamayacaksın çünkü tanrı kadının akan her damla gözyaşını sayarmış bedelini ödemeden unutturmasın tanrı sana benli kelimeleri...
Kelimelerin anlamlarını, kelimeler ile dolduruyorum.
Boşa konuşuyorum, söz konusu olan duymuyor.
Duyurmak için, bağıramıyorum.
Sesim çıkmıyor ve korkuyorum.
En önemlisi, seviyorum.
Sevgi ile nefretin karışmasını izliyorum. Tarihi bir olaya tanıklık ediyormuşum gibi geliyor. Kimse bilmeyecek, fakat büyük bir hezimete uğrayacağım.
Gereksizleşmenin gereksizleştirdiği kişilere, önemli muamelesi yapıyorum. Mutlu olmak için, önemsemek gerekiyor. Mutsuz olmak için, sevilmemek gerekiyor.
Mutluluklarım uzaklara gidiyor.
Ben ise, olduğum yerde bekliyorum.
içim titriyor ama, su içemiyorum.
Sıcaklığını hissettiğim her şey, soğuk yüzünü çeviriyor.
Üşüyorum.
Ve seviyorum.
Etimoloji’deki yani iştikakındaki manalarından birisi de “yaralı” demektir; “kelime” her kullanıldığında yaralanır; çünkü her seferinde mânâyı tam olarak aktaramamaktadır. Ne kadar da latif değil mi?
eski basımlı tdk okul sözlüklerinde anlamı olan, aynı dili konuşan kimselerce tanınan bilinen, ses veya ses birliği, söz, sözcük olarak tanımlanırken artık aynı dili konuşan kimselerce tanınan bilinen ifadesinin güncel tdk sözlüklerindeki kelime kelimesinin tanımında geçmediği bir kelime.
