birkez, o an hoca ile göz göze gelip utandığım vakadır efenim.
olay henüz üniversiteye kendimi hazır hissetmediğim, ama ailemin zorla gönderdiği dershane günlerimden birinde geçer sene 2007.
çok kafa dengi olan ve öğrencileri anlayan canım mehmet hocamın anlı açık olmaktan öte resmen keldir. özgüveni yerinde kelliği ile ilgili espiri bile yapar ama bu öğrencilerinin ona böle bir şaka yapma hakkını vermez tabiki. neyse konu dağılmasın; kıllık olsun diye çözmeye çalıştığım olimpiyat sorularının çözemediklerim hayli fazla olunca kabarık bir liste ile hocanın yanına gittim. tab iş uzun sürünce istemsiz refleks olarak saçlarım ile oynamaya başladım bana soruları anlatırken bende çok uzun süre gözünün içine bakıp cevapları dinlerken,saçlarımla oynuyormuşum... çok ayıp sayın sözlük ama yaptığım ayıbın geç farkına vardım ve şöyle bir konuşmada geçti
-kerterim saçların ne güzelmiş mallaşlah elinde inmiyor
-evet hocam seviyorum saçlarımı(boşbulunarak) sizinkilerde çok güzel hocam
-ya nedemessin kertercim sülün gibi maşallah..
tabi bu son sözden sonra yaptığım eşşekliğin farkına vardım özür diledim ama hayli bozulmuştu.
ogünden sonra bir daha yapmadım. en azından kasten. ***
