kayseri usulüdür. canım gençliği eşek gibi çalışıp, ihtiyarlıkda parayı harcayacak yer bulamayan ve çocuğuna bırakmak istemeyen kişi davranışıdır. bırakın gözünü, götünü bilen kapatan toprağa rağmen birde manzaralı mezar ister mallar.
lüks semtten mezar seçmek gibi birşey olsa gerek..
ben şööyle boğaza nazır bi manzaradan kendime bir kabristan beğendim anam.
bende etilerden.ölüyken bile akmerkezden uzak olamam.
ülkemde olması muhtemel durumdur. iki durum söz konusudur. ya bu arkadaş hayatta iken para bulamadığından sarar giyememiştir. bari öldükten sonra sarar giyelim der. diğer arkadaş ise, ben hayatım boyunca markasız bir şey giymedim öldükten sonra mı giydireceksiniz diye vasiyette bulunabilir.
daha çok yaşlı insanların fantazisidir. kefen parası adı altında dünya kadar para biriktirirler çıkılarında. az kirli çıkı değillerdir hani. biraz para istemeye kalkın "o benim kefen param" derler sanki kefenlerini sarar'dan alacaklar.
tanım: kefenini marka isteyen insan eylemidir.
-halilacan taş taş hatunlara bakarken yaşlandık lan
+gerçekten ya
-kefeni nerde yaptırıyon?
+bizim terzi yapar.
-sus fakir,ben sarar'dan sipariş ettim son kalite geliyor kefen,toprağımı da paris'ten getirtiyom çok verimli bir toprakmış,mezar taşı'da amerika'da yapılıyor şuan.
mühim bir noktayı kaçırmış olan insandır. toprak altında sarar'da işlemez, gucci'de, versace'de. topraktır bu nihayetinde, boşuna cebelleşmektir. boşa para harcamış insandır. biz bunlara müsrif diyoruz, o ayrı.
