kedinin koltukları tırmalaması, çiçeklerin yapraklarını dişlemesi, dahası saksının toprağını yerlere dökmesi gibi terbiyesiz hareketleri sonucu çıldıran bir annenin yapabileceği davranıştır.
o kedinin hissetiklerini hissetseniz asla yapmayacağınız davranıştır. bir kere o size güvenmiştir sevmiştir hem kediler sahiplerini seçecek kadar asil hayvanlardır buna rağmen siz onu bir poşete koyup çöp gibi atarken büyük bir korku ve üzüntü yaşar. yazıktır günahtır zaten beslemezseniz bir süre sonra kendiliğinden kaybolur.
kedi pisliğiyle balkonunuza ettiyse, cama patileriyle vurarak içeri girme çabasındaysa, yüzsüzse, nankörse; poşetle değil çuvala koyup ağzı bağlı bir şekilde şehir dışına atılması gerekir. ne kadar duygusuz olduğumun bir an farkına vardım.
özellikle evindeki bir kediye uygulanıyorsa öncelikle 'madem sokağa atacaktın niçin alıyorsun eve kardeşim?' sorusuna cevap verilmelidir.
eğer mahallede istenmeyen bir kediyse (ne yapıyorsa artık zavallı hayvan sana) torba yerine al kucağına da öyle götür. seni torbalayıp başka ülkeye atıyormuyuz biz, cani adam.
