ev kedisi besleyen insanların başına sıkça gelebilecek olay.
''mama işte hepsi aynı'' mantığıyla iş yürüten ve kedinin damak tadını hiçe sayan insanlara da müstehaktır.
bunlar indirime girmiş olan mamayı 50 kilo da olsa atarlar taksinin bagajına, yolda giderken de kasım kasım kasılırlar ohh ucuza aldık diye, sonra eve gelince kedi beğenmez, yemez. kalırlar koca mamayla.
- bak bamuk!! sana bir mama aldım patilerini yalayacan vallaa !
(böyle; denemeler, ağızda dolandırmalar, dişlere sürmeler, gargara yapmalardan sonra, mama, mama kabına geri tükürülür)
+ miyav yav inanmıyorum . bu mudur yani? valla hakikaten bu gün patilerimi yalayarak doyucam herhalde?
- beğenmedin sen bunu??
+ cık. yemem bunu ben
- ben de içmesem iyi olacak..
+ o niye?
- e konuşuyosun sen?
+ valla konuşuyorum haa.. ne hayal gücü varmış sende. alemsin, ruh hastasısın yemin ederim huah ...
- çin de kedi yiyolarmış...
+ sustum
ev kedileri alıştıkları mamadan başka birşey yemediğinden normal olan durumdur. ayrıca pahalısından bir kere tattırdınız mı yandınız. nasıl anlıyorlar bilinmez ama ucuzunu bir daha ağızlarına almıyorlar.
belirli bir sure ac birakilarak, kendisine uzatiginiz televizyon kumandasini bile yiyebilecek kivama getirilebilir bu kediler. kedinin 50 kilo alinan mamayi sevmemesi, sahibinin otorite olusturabildigini gosterir. ayrica kedi yaratiklarinin da nankorluk konusunda ne kadar iddiali olduklarini anlamamiza yardimci olur.
