Sabah kalkar kalmaz gelir aklıma
Yerim pare pare yanaklarını
Gözleriyle anlatır derdini
Sevdirir kendini
Dolaşır evde hiç sıkılmaz
Oyun oynar mutlu olur
Kedim benin canım benim.
şu an kitaplarımın üstüne tünemiş güzellik. çok seviyorum be kuzum seni, böyle bir güzelliği sokaktan nasıl bulabildim hala anlamış değilim. kışın soğuğunda acıkmış, kirli ve tatlı buldum seni. o günü asla unutmayacağım.
sevincimde, kederimde, hastalığımda, sağlığımda... en öfkeli anımda; "yeter!! beni rahat bırak, ne istiyorsun hala?" diye çıkıştığımda bile asla benden vazgeçmeyen biriciğim...
Kedim henüz bir yaşında;
Uyur hep soba başında.
Hem cesurdur, hem de kurnaz.
Bir tıkırtı duyar duymaz.
Uyanır, aslan kesilir;
Gözleri volkan kesilir.
O geldiği günden beri
Bizim evin fareleri
Damdan, tavandan indiler,
Birer deliğe sindiler.
Koşup yakalıyor hemen
Yuvasından, deliğinden
Çıkanları diri diri.
Artık bunlardan hiç biri
Dolaplarıma girmiyor,
Kitapları kemirmiyor.
işte oyle;
bı kedım var oyunu bılmez ısı hep bahar(nasıl ısı bahar ve oyun bılmez ki?
dumansız gemı hımm
bı yolum var
gıdenı donmez
kalanı yanar
bı yerım var
adresı olmaz
sonsuza kadar
uff sozler gerı donmez
gerı donmez bakıslar
sozler gerı donmez
gerı donmez bakıslar
sen elınde buyuttugun bı seyın curudugunu hıc gordun mu elındeyken
bı sızım var hıc ılac karetmez
bı gozum var
sılenı bulunmaz
durmadan akar
sözler gerı donmez
kuslar gerı ucmaz
gerı konmaz asklar
bu mesrutuyet caddesınde kendını kagıt gıbı bom bos hıssetmektır.
kagıt gıbı. sarılmamıs, hıc salamura yapılmamıs asma yaprakları gıbı, sarap olmak ıcın saklanmıs ama uzum nıyetıne de yenmemıs mosmor ve tam tadı yerınde uzumler gıbı ıse yaramaz hıssetmektır. ya da vaktı gecmıs.
bu senı cooook ıstedıgımde senle ten tene olamamaktır. off. araya ne cok sis ne cok pamuksekerı gırdı. ama nıye hala cayır cayır gemının dumanı? nıye hala kedın bekler senı?
ız edınmek bır sarkılık yer acmak bır 3 yıllık, bır kac yıllık ve ozel olmak? uzaktan hep hep hep ozlemek. delı gıbı! delırtecek gibi!
