kendini sevdirmez, mesafelidir, anladık! varsın bacaklarımıza da sürünmesin diğerleri gibi. buna mukabil et konservesi, tabağına ne vakit dökülürse, kuyruğunu apış arasına alıp çıka-gelmeyi de iyi bilir. diyeceğim, bu denli onurlu ve gururlu bir mahluktur yemek hususunda.
bir gece sen tut! hiçbir mecburiyetin yokken üstelik, "sokak ortasında sırıl-sıklam sürünüyor zavallı" diye al evine götür. saç kurutma makinesi ile itinayla kurut, biberonla besle-büyüt, kedi et! sonra bir gece, ensende dolaşırken, kuyruğu gömleğinin yakasına sıkıştı diye aniden dönsün ve suratını pençelesin. onca yılın vefa borcu olarak, yanakta dört derin tırnak izi.
- nedir ulan bu! bırak nankörlüğü, düpedüz ibnelik değil de nedir?
köpekler gel diyince gelir, git diyince gider. insan egosunu tatmin eden hayvanlardır. sahiplik duygusunu sonuna kadar hissettirir. kedi ise asi ruhlu ve siklemez bir hayvandır. bunu da herkes kaldıramaz. kimisi "nankör" işte diye kestirip atar. kedi ruhu başkadır. ayrıca oyun oynarken feci sevimli olurlar.
durup dururken hayvana özünden dolayı bok atan insandır. ne yapacak? verdiğin yemek için ''sağol abi'' mi demesini bekliyorsun? nankörlük etme hayvana karşı.
