şerefsizin önde gideni, kuyruk sallayanıdır kedi. kışın buz gibi akan suyun altında donmuş ellerine aldırmadan inadına ağırdan alarak, dakikalarca su içer. kıçını gezdirmekten döndüğünde sokakta kalmasın diye açık camın ardında titreterek bekletir.
inemediğini düşündüğün ağacın altında maymun eder seni, gudubet bahçıvana ağız eğip merdivenle döndüğünde ağacın altında yüzüne bile bakmadan yalanır (bıyık altından gülmek bu şerefsizlere bakıp söylenmiştir, o bıyıkların altından kahkaha atsa çaktırmaz)
bütün ihtiyaçlarını giderir, akşam bir filmi beraber izlemek istersin, yalvarırsın gelmez*, yatağa çapraz uzandığı için sığıntı gibi kıçın açıkta yatmaya razı eder adamı.
niye katlanıyorum ulan ben sana, hayvan? hasta olduğumda ağrıyan yerime yakın yattığın için mi, ağladığımda sessizce gelip kucağıma sokulduğun için mi? şerrefffsiz.
ağaçtan kurtarmaya çalıştığınız kedi dönüş yolunda heryerinizi tırmalar ve sırt üstü yere çakılmanızı sağlar o an kediye degaj çekmek istersiniz ama zaten oraya manitaya hava olsun diye çıkmışsınızdır yavaşça yere bırakıp uzaklaşmasını izlersiniz intikam yemini ederek... ***
tamam ilk entrimde sana şerefsiz dedim.
bugün bahçeye geldin, kızların hoşuna gider diye sana yanaştım.
senle oyunlar oynamaya çalıştım.
tamam kabul ediyorum riyakarım, ibnenin önde gideniyim, kendi çıkarları dogrultusunda çalışan birisiyim.
elimi tırmaladın kanattın sesimi çıkarmadım.
oyun oynuyo ablaları dedim.
şeytan gülümsemesi fırlattım.
ama e be şerefsiz oglu şerefsiz sen niye olayın üstüne seni kucagıma aldıgım anda altına edersin.
e be şerefsiz neden iki kuruşluk karizmamızın ebesiyle cinsi münasebete girersin.
neden beni paranoyalara sürüklersin.
neden (bkz: uludag sözlük okuru kediler) diye bir başlık açmayı kafama sokarsın.
biliyorum bu sabah bahçedeki sendin.
bu yazıyı okuyup yarın yine gel.
gel de görüşelim senle şerefsiz.
kangalımı getiriyim yarın da bakalım gör dünya kaç bucak.
kedi sevmeyen, hatta kedilerden nefret eden insanın önermesi.
kedilerin şerefsiz olmalarının bazı nedenleri vardır;
-kediyi seversiniz, gelir yanınıza yavşar, sonra ne olduysa elinizi tırmalar, ısırır, çorabınızı parçalar. lan kodumun kedisi ne oldu yani. demin sevişiyorduk ne güzel.
-bu şerefsiz hayvanlar el emegi göz nuru akıttıgınız, binbir zorluklarla pişirdiginiz yemegi, sinsice mideye indirebilecek hayvanlardır. ar, namus, utanma bi bok yoktur bunlarda.
-verdiginiz yemegi begenmezler, kabı saga sola saçarlar. yemek seçiyor bir de ibne ya. lan sen kimsin? sokaktan aldım eve getirdim seni, insanlık yapalım dedik. şerefsiz it.
kedileri şerefsiz kılan şey olsa olsa dilenci gibi davranmalarıdır. hayvan davranışlarının içgüdüsel olduğuna kedileri inceledikten sonra inanmamaya başladım. açık bahçe lokantaların bahçelerinde yemek yiyenlere öyle melul mahsun bakışları vardır ki bu kedilerin, dilenen insanlardan daha bir samimi ve yürek parçalar gelir insana. öyle atlayım, zıplayım, alayım, kaçayımın hesabını güdemezler. belgesellerde izlediğimiz bir arslanın bakışlarındaki dehşetle, kedininkindeki pırsmışlık hayvanların güçlerinin bilincinde olduklarının da göstergesi oluyor bu noktada. çoğu hayvan şerefiyle ekolojik dengeden, doğadan payını kendi imkanlarıyla alırken, kediler insanın vicdan diye bir mekanizmanın sahip olduğunu çözdükleri için dilenme yoluna giderek diğer hayvanların yanında şerefsiz ünvanı kazanabilirler.
