Bir ara şöyle bır şey duymuştum.avrupa da 15 yùzyılda inşanlar kediler öldürüyormuş.uğursuzluk ve Hastalık olmasın diye.fakat sonra fareler bir çok avrupa ülkesini basmış.evleri işyerleri yüz binlerce insan veba hastalığından ôlmùş.insanlar sonra kedilerın değerini anlamış evlerinde beslemeye başlamış.belki bu yüzden kediler atalarındanndan gelen bu içgüdû ile bu korku ile yaşıyor olabilirler..
Bu soruya cevap olabilecek birkaç video vardı ama sabah üşengeçliği işte. Kısa bir araştırmayla insanlar tarafından canlı canlı yakılan, ayakla ezilerek öldürülen, asfaltlara yapıştırılan, Kuyrukları kedilen kedilerin görüntülerini izleyebilirsiniz.
kedi nasıl insanın gözünde bir hayvansa yüksek muhtemel insan da kedinin gözünde hayvan,canavar gibi birşeydir. Hatta öyle ki kediler de şuan da bunlar niye bizi kovalıyo, tekmeliyo sorunsalına cevap arıyor olabilirlerdir.
Bu bi sorunsal mi imis dedirtir. Zira insan neden kedileri kacirir ya da kecileri sorunsali daha sorunsal degil mi? Salin sorulari gitsin amk. Nasilsa bi seyler yazarlar.
"yeni taşındığınız bir mahalledeki komşularınızın nasıl insanlar olduğunu merak ediyorsanız, mahallenizdeki hayvanlara bakın" diye harika bir söz okumuştum.
burada söylenmek istenen, eğer dışarıda hayvanlar sizden kaçıyorsa mahalle halkı onlara iyi davranmıyor,
eğer sizden kaçmıyorlarsa o mahalledeki insanlarda güzel insanlar.
anlattığımı varsaysam bile yine de açayım: kediler karşılaştığı çoğu insanlar(!) tarafından saldırıya uğradığı için diğer insanlarında aynı tepkiyi vereceğinden kaçarlar.
sevgi ve sefkat görmüs kediler kacmiyorlar.
kedi ya da köpek fark etmez bir hayvan durduk yere kaciyor ya da savunma moduna geciyorsa daha önce siddet görmüstür.
neyse ki zaman gectikce insanlardaki hayvan sevgisi artiyor gibi geliyor bana. Sokaklarda mamalarin, su kaplarinin arttigini gözlemledim.
toplum kendi arasinda bu sevgiyi birbirine asiliyor cünkü.
kadiköy ün kedilerini örnek verebilirim bu konuda.
kedileri de köpekleri adeta bir sevgi yumagi.
nedenini tahmin etmek zor olmasa gerek.
Bunu tamamen kötü niyete, şiddete yormak bana mantıksız geliyor özellikle kedilerde. kediler köpekler gibi değil daha küçük ve savunmasızlar hayatta kalma içgüdüleri ve korkuları köpeklere göre daha fazla. 1 yıl önce yavru bir kediyi sahiplenmiştim sokakta bakıyorum. şu an 13-14 aylık. bizimkinin o çevrede olan dişi bir kedi ile münasebeti oldu 2 ay önce ve dişi doğum yaptı 7 tane yavrucak dünyaya geldi. benimle büyümelerine rağmen sadece 1 yavru hariç hepsi utangaç korkup kaçıyor. ufacık sesten kaçıyorlar sütten kesildiler halen alışamadılar anneleri yanıma gelince anca gelebiliyorlar iki ses çıkarsam kaçacak delik arıyorlar. bir tanesi ise tam afacan aynı babası fiziken de ona benziyor ruhen de. şimdi bu kaçan diğer kedilere işkence mi yapmış oluyoruz. daha kırsal kesimdeki kedi her zaman kaçar iyi muamele görse de kaçar kaçmasa da mesafeli durur. çok böyle metropol gibi yerlerde büyüyecek ki kucağa alabilecek kadar uysal olsun.
