dün, ne zaman oraya gitsem beni yalnız bırakmamağa çalışan kediyle rastlaştım yine. oysa, yalnız da değildim. geldi çantamla aramıza sokuldu. sonra bi' lavabo ihtiyacım doğdu, gittim geldim, kalktığım yere iyice çöreklenmiş ben dışarıda kaldım, masanın ucunda ateş almaya gelmiş gibi oturdum kaç zaman. çok güzel mayışmıştı, kıymak istemedim.
--spoiler--
Kediyse, kendi varoluşunun başlıbaşına bir mutluluk kaynağı olduğu inancındadır,ödün vermez.Nankör sayılması bu yüzden sanırım.Almaktan çok paylaşmayı sevenlerin hayvanıdır Kedi. Uyudu mu kinini de unutur.
estetik ve güzel bir hayvandır. özellikle gözleri ve göz şekilleri harikadır bunların. çok tüy dökmeseler evde beslerim bunları. bazıları hiç insanın yanına gelmezken bazıları insanların koynuna dahi girer. yine de köpekler kadar sevmem kedileri.
üniversitede iken sokakta bulduğumuz, yaptığı yavşak yavşak hareketlerle bizi tavlayan ve evimize götürüp beslediğimiz sokak kedimizin adı. sokak kedisi olduğu için, "minnoş", "smoky" gibi özel bir isim vermedik, direkt "kedi" koyduk adını.
baya akıllı bir piçti, dışarı çıkmak istediği zaman kapıyı işaret ediyordu resmen, açıyorduk kapıyı biraz takılıp geri geliyordu.
bir gün gelmedi ama tabi, artık nerelere takıldıysa. bulamayınca da arayıp sormadık, öyle gitti kedi. kesin sokakta yine birilerine yavşaklık yaptı, dayanamayıp alıp evlerine götürdüler onu.
