kendi iç dünyamda... en yakınım, en değer verdiğimdir tanrı.
çok bedel ödedim, çok insanı, çok sevdiğimi kaybettim... umursamadımda.
kedim öldü...
bir kaç ay... içimden bir lusifer çıktı! içip içip ağlayıp küfürler savurdum. tanıdığım güne lanet ettim.
hatta keşke başka bir tanrı, ilah olaydı da dava mı onun önüne götürebileydim.
sonsuz hayatımı bile görmedi gözüm. onca zaman verdiğim savaşı.
intihar aslında, sonsuz yaşamı da düşünürsen... bir nevi cenneti... babanın sana cennet bıraktığını düşün miras olarak...
onu bile görmedi gözüm.
ben de bilmiyordum o eşşeğleşeği o kadar çok sevdiğimi...
ben de bilmiyormuşum o eşşoğleşeği ne kadar çok sevdiğimi...
şunu yazarken bile gözüm doldu lan... bildiğin ağlıyorum şu an.
çocuğum yok. sevgisi nasıl bilemem de...
çocuğumu ancak bu kadar severdim heralde.
Babamla eniştem kedimi götürüp çok uzak bir ilçeye bırakmışlardı. Yine de eve döner diye çok beklemiştim. kedilerin kaybolunca Yıldızları takip ettiklerini söylemişlerdi. Yolda gelirken araba çarpar bir şey olur diye de dua etmiştim hep. Gelmemişti. Kedimi de halam istemiyor diye götürmüşlerdi. Halamın çocukları hayvanı boğuyordu O da sinirlenip tırmalıyordu onları. Neymiş yaz mevsimiymiş kuduz olurlarmış. Bizim paramız yoktu aşı yaptıramıyorduk. O kedi gittikten sonra aileme karşı isyankar biri olmuştum.
Sonra ne oldu dersiniz? Halam kedi aldı. Oğlu olmadığı için oğlu gibi sahiplendi. Kedi iki kere camdan düştü ameliyatlar, neler neler. Öldü öldü dirildi halam. 7 - 8 yıldır da kedileri onlarla yaşıyor. Ama ben o kırgınlığı unutamıyorum. Bir hayvanı sahiplenmek demek onu yarı yolda bırakmamak demek çünkü onlar çocuktan farksız. Evde büyümüş bir hayvanı doğaya bırakmak cinayetten farksız.
O kedi benden bu kötülüğü beklemiyordu. Affet beni kedicik. Bana sormadılar. Habersizce götürdüler seni.
nimeti rabbinden bilir ve patiyi koyar sahibine.... nimet hususunda köpekle arasındaki farkı bilen iyi bilir.
peygamber duasını aldığı için sırtı yere gelmez. yediği kaptan yenmesi dinen caizdir ve bu cevaz kedilere özeldir.
