birde şirin bir yavru olursa süper olur. ama sorumluluğunu bilerek ve üstlenerek karar verilmesi gerekir. kumu, aşısı, parazit ilacı, evi, vs. maddi giderlerinin göze alınması ve sevgi, anlayış gösterilmesi gerekir.
20 den fazla kedi sahiplenmiş tecrübeli biri olarak konuşuyorum:
kedi ya da köpek sahiplenmeden önce kendinize sormanız gereken soru şudur; önümüzdeki 15 yıl müsait miyim. cevabınız evet ise kedilerden üç renk kızları köpüklerden de barınakları öneririm.
Bir kedi sahipleneyim diyordum uzun zamandır. Hem sinem de çok sever. Ben de evde tek başıma sıkılmamış olurum dedim. Çok titiz düzenli biri sayılmam ama başkasının pisliği, dağınıklığı batar bana. Zaten içerisi soğumasın diye evi 2 ayda 1 havalandırıyorum. Kedinin o bok kokusunu kaldırmaz bu ev dedim vazgeçtim. Hem bu doğal seleksiyonun önünde durmak yakışmaz bana. Sonuçta evcil olmaması gereken bir hayvan. Hem de kendimi iyi hissetmek için onu bir kevaşe gibi kullanamam da. Sahiplenmiyorum amk dedim. Ha ama aydilge twitter hesabından dese ki kedi sahiplendiriyorum var mı isteyen diye 2 dk durmam alırım. Hem belki mangal yapmaya da gelir kediyi getirirken. Oturur 2 duble içeriz. Ama şimdilik yok öyle bir durum. Hem yarın ne olacağımız belli mi ? Ölürüz, göçeriz vs. Yazık olur hayvancağıza. Bazen 2 gün eve uğramadığım da oluyor. Perişan olur kedicik. Ayrıca benim bağlanamama problemim de var. Yarın daha çirkin bi kedi bulur onu severim. N'olacak evdeki ? Sokağa mı atalım ? Şurda otuz'uma ne kaldı ? Kendimi evde kalmış kız kurusu gibi hissetmeye iten ne beni ? Sahiplenmiyorum kedi falan. Bak barış'a. Yaş 36. Yatak döşek yatıyor evde grip olmuş. Bi çorba yapanı var mı ? Yok. Neden ? Çünkü evlenmek yerine kedi sahiplendi. Yok anam yok kalsın ben almayayım. Evlenmek demişken, geçen gece annem aradı. Bayaa böyle saat 00:45 civarı sohbet etmek için aradı kadın. Sonra bi ara n'olacak senin bu halin dedi ? Ne varmış anne halimde ? dedim. Her gece dışardasın. Çok içiyorsun. 2 yıldır istanbulda çalışıyorsun 2 kuruş birikmişin yok. (Bozuk para kutumda 80 lira var) Anne nereden çıkarıyorsun bunları yaa ? Dedim. Feyste görüyorum dedi. Nasıl görüyorsun dedim. Var bikaç kişi. Açın allahless'a bakıcam diyorum açıyorlar. Bütün resimlerin alkollü sigaralı dedi. Anne sadece dışarda olduğum zaman paylaşım yapıyorum üst üste geliyor resimler ondan öyle sanıyorsun dedim. inanmadı kadın. Neyse o profilimi açıp gösteren arkadaşlar yakalıycam sizi. Sonra tabii ben bi vicdan yap. Tamam ulan dedim. Çıkmak yok bundan sonra. Otur evinde çay iç. 2 gün oldu işte. Bugün 3. Ama burak'la beşiktaşta oturup 2 bira içeceğiz sadece. Çok oturamam serilmiş çamaşırım var toplayıp katlamam lazım. Bir de 2 günlük yumurtalı bulaşık.
kedi kedidir pet shoptan da alınır sokaktan da sahiplenilir.
Sokaktan kurtarıp bir kediyi sahiplenmek en güzelidir. ancak pet shoplarda da kedilerin hapsedilip kötü şartlara maruz kaldıklarını görüyoruz. Onları satın alarak oradan kurtarmış olsanız da bu pet shopçuların ekmeğine yağ sürer ve bu hayvan hapisaneleri daha da güçlenir.
Yine de sokaktan sahiplenmek en güzeli. O kadar güzeller ki...
Edit: kedi falan demişken, kasaptan artık et alıp(bedava) dışarıya koyabilirsiniz. Ben bugün yarım kilo aldım, pişirdim, bahçemdeki iki kediyi doyurdum. Herkes yapabilir güzel iş.
Yardıma muhtaç bir canlıya ev, yemek ve sevgi verebilmektir.
Ayrrica birkaç ay sonra atandigimda yapmak istediğim olay. Bulucam minicik bi yavru, tek kişilik evimde büyüsün benimle birlikte. Oh.
2 gün önce yaptığım eylem.Anneyi köpekler parçalamış ve 5 kardeş kalakalmışlar ortada.Barınağa gittiğimde 1 aylık olan bu şekerparelerin masum ve aciz bakışları içime işledi.Birinin şansı olma sorumluluğunu borç bildim.Daha önce kedi sahiplendiniz mi?Henüz çok küçük bu yavrular.. diyen bakıcı ablaya gözüm gibi bakacağım teminatını verdikten sonra da oradaki hekimin önerdiği veterinerin yolunu tuttum.Klinikte muayene sonucunda kedinin karnında şişlik tespiti yapıldı.Paraziti olabilir,kasılma titreme olursa getirin dedi doktor.Aşı yapamayız küçük henüz diyerek yarım parazit tableti verdi.Kumunu, mamasını, tarağını, aşı takvimini aldık ve eve geldik.
Masumluğuna yaraşacak sıcacık ve mis gibi odama yerleştirdim.Pet şişeye sıcak su doldurup polara sararak suni ana kucağı ortamı hazırladım.Yanına peluş koydum rahat etsin yavrum diye.Annesi yalamadığı ve barınağın bakımsız ve ne yazık ki pis atmosferinden ötürü keskin bir kokusu vardı.Veteriner bile yıkayamayacağını söylemişti.(Temizlenemeyecek kadar savunmasız)Hem kediler yıkanmazdı.Kendisini yalayarak dezenfekte edecek bir anası yoktu ki zavallıcığın..Pudra döküp taradım tüylerini.Sevdikten sonra evlat gibi görüyorsun hayvanı.Kokusu da tüyü de gocundurmuyor.Ben ki bebeklerin çökelik kıvamındaki kusmuğundan tiksinecek derecede hassas bir insanken ishal yavrumun kakasını temizledim,odamın atomlarına kadar işleyen hiroşima nagazaki kokusunu ciğerlerime nüfuz ettirdim.Yemeğini yiyor mu,kakasını yaptı mı, odadan ayrılır mı,pencereye çıkar mı düşüncelerine gark olup bir saniye yanından ayrılamadım.Derken gece oldu.Keskin bir kokuyla uyandım.Normalde ağırdır uykum.Bir baktım hayvan odanın ortasına kaka yapmış ve yatıyor o halde.Kolisinden çıkmış.Onu da batırmış ki kuma alışmıştı.Kaka gelince miyav miyav tuvaletinin etrafında geziyordu.Kaba çıkartayım diye haber veriyordu yavrum.Önce anlamadım aldım kumuna koydum.Bi baktım hayvan serilmiş resmen,bırakmış kendini.Kaskatı kesildi.Anneee felç geçirdi, bir şey oldu bu hayvana diye seslendim.Gece 1..Annem uyuyordur o, dedi uyku havliyle.Sonra kalktı odama geldi.Ölüyor diye ağlamaya başladık.Hemen 7/24 acil veterinerleri,hayvan hastanelerini elime ne geçtiyse aradım.Ertesi gün de seçim vardı aksi gibi.Kimse açmadı.Türkiye'de acil veteriner olayı yalan bir kere.Yok öyle bir oluşum.Bir veterinere ulaşabildim o da evimden hayli uzaktı bilgi alırım en azından diye aramıştım.Hayvanın parazit mücadelesi veriyor olabildiğini ve onu sıcak tutmam gerektiğini söyledi.Sabah ilk iş de veterinere götürmemi tabi ki.Kundakladım sıcak su torbası koydum hemen yanına yavrumun.Kucağıma aldım korku hüzün ve umut dolu gözlerle izledim tüm gece.Gözleri açık öylece yatıyordu hareketsiz.Bir an bile kırpmadı.Sabahladık.Veteriner aramalarıma devam ettim.Seçim dolayısıyla 10'dan aşağı klinikte birini bulamadım.10'da ilk gösterdiğim doktoruna götürdüm.Durumu kritik dedi döndürmesi zor..Hemen müdahale etti sıcak serum ve içine adını bilmediğim bi miktar ilaç enjekte ederek.Sizi ararım dedi, gözetim altında yavru.Tamam dedim eve gittim.Mama kabını,tarağını görmek acıtıyordu..Daha dün miyav miyav peşimdeydi meret.Fotoğrafını bile çekmiştim sıpanın.Bir gece bile geçiremedim zavallıyla.Öyle suçladım ki kendimi.Onu bir gün bile koruyamadığım düşüncesi beynimde yankılanıyordu.Eli kolu bağlı ölüm haberini mi bekliyordum şimdi ben?Çok üzüldüm.Bir gün bile geçirmedik ama olayın zamanla pek de ilintisi yok.Çok farklı bir duygu bu.Hemen canınızın bir parçası oluveriyor.Hayvan bakmayan birinin anlayacağı cinsten değil.Öğlen 1 gibi kötü haberi duymak için çaldı telefonum.Elim geri geri giderek mecbur açtım.Seruma cevap verdi ama durumu iç açıcı değil dedi.Allahım! hala yaşıyordu.Kaynağını bilmediğim bi umut doldu içim.Tek problem parazit değilmiş.Hayvan anasını emmediğinden bağışıklığı yokmuş.Tıbbi bir kaç sorunu daha sıraladı fakat anlamadım.Akşam yeniden haberleşiriz dedi ve kapadı.
18:00 sularında yeniden çaldı telefonum.Maalesef kaybettik dedi..Biliyordum ama o an çok canım acıdı.Umut gerçekten tehlikeli bir duygu.Yerle bir edici.
22 yaşımda evlat acısını tatmış gibiydim.Veteriner başka bir kedi daha var dedi onu görmek ister miyim diye sordu.Ve ekledi barınak hayvanları belli olmuyor bi günde hastalanabiliyorlar.Barınaktan hayvan almayın..4 kardeşi de dün gece ölmüş benim yavrumun.ishal ve kusma belirtisi yine.Belli ki hastalarmış.Bakımsızlık,özensizlik ve imkansızlıktan dolayı viral enfeksiyonlar kediler arasında yayılıyormuş kısa sürede.Bu nedenle barınak hayvanları yaşayamıyormuş.Edindiğim acı tecrübeden zaten bir daha barınaktan hayvan sahiplenmeye cesaret edemiyorum.Yapamam sanırım.Sokaktan ya da veterinerden edinmek iki taraf için de daha iyi.
Barınaklarda ıslahat yapılmalı.Yardım kampanyaları düzenlenmeli.Hepimizin derdi,sorumluluğu bu.Bir gidin görün o mezbaha kokulu hayvan hapislerini.
Çok büyük bir sorumluluk ve kendinizden bağımsız bir nedenden ötürü onu kaybetmiş olsanız bile ister istemez sorguluyor ve çok üzülüyorsunuz.
Şimdi bir yavru kedi alma fikrini rafa kaldırdım.Korkuyorum..Yavrular çok daha narin ve savunmasız.
Tüyü ırkı veya sırf kendi bencilliğiniz için kıymayın ağzı dili olmayan canlara..Ömürlük sevgi şevkat ilgi verebilecekseniz ne ala..
Bu büyük sorumluluğu almadan önce çok çok ince düşünün.Alması da bırakması da kolay zira bu canları.Bu da yitip giden meleğimin fotoğrafı.
(img:#881076)
Edit1:Yuva arayan kediye ebeveyn olmaya hazırım.Bilgisi olan,sahiplendirebilecek olan güvenilir hayvan severler yeşillendirebilir.istanbul'dayım.
Edit2:Veterinerin bakmak ister misin dediği kedi yuvalanmış.Uygun bir kedi bulduğunda haber vermek üzere askıya aldı beni.
Bugun yaptigim muhteşem olayy . Aslinda petshopa kedi almak için gitmistik ( dogrusu bu ) ama gel gor ki benim "küçük patatesim " o kadar yalniz o kadar terkedeimis bize o kadar benzeyen gozlerle bakiyordu ki . Onu orada birakirsam kendimi terketmiş olacagim gibi hissettim . Sordum petshop abiye biz onu sahiplendiriyoruz dedi. Ee tamam dedim aldim geldim pattisimi. Simdi melekler gibi uyuyor . Küçük küçücük pattisim.
Kedisiz geçen 1 seneden sonra fıtıklı, evden atılan bir yavru, geldi beni sahiplendi. Ameliyatımızı olduk, yatağımızda mırıl mırıl yatıyoruz şimdi. Hayatımı ilk günden güzelleştirdi velet.
Tavsiye verebilecegim konu.izmit merkezde oturanlar veteriner konusunda mesaj atabilir. 3. Veterinerden sonra güvenilir bir insan buldum. Tavsiye ettiğim arkadaşlarım da memnun.
Evlere bugünlerde kedi almayı geçtim insan olamayanlar bi katkıları olmadığı gibi yapılan klübelere, mama verenlere de mani okuyorlar. Bi kap su mama koymayı çok gördükleri gibi benim koymam da insanları rahatsız ediyor, nedeni ise çok komik '' çevre kötü görünüyor. " bu kadar kötü kalpli olunmamalı Hele ki bu soğuk havalarda.
en sonunda bu sorumluluğu almaya karar verdim. 2 hafta sonra kavuşuyoruz kendisiyle. dişi sanıyorduk ama erkek çıktı. veteriner cinsiyetinin belirginleşmesinin geç olabileceğini söyledi. öğreniyoruz yavaş yavaş.
