bu kadınların çoğu problemli, depresif ve acınası düzeyde yalnızdırlar. evlerine misafirliğe gittiğinizde kedilerden kıçınızı koymaya yer bulamazsınız. koltukların arasında, yastıkların arkasında ve kanepelerin altında kediler vardır. önlenemez bir şekilde kedi toplayıcılığı yaparlar. sokakta kendi halinde dolaşan bir kedinin "hişt baksana bi dakka! beni de evine götürsene!" şeklinde seslendiğini sanırlar. böyle sesler duyarlar. yeryüzündeki bütün kedilerden kendilerinin sorumlu oldukları hezeyanıyla yaşarlar. kedilerin birçok insandan daha iyi dost olduklarına inanırlar. insanlardan kaçıp kedilere sığınırlar. çoğu orta yaşın biraz üzerindedirler. yıldırıcı düzeyde aksi ve agresiftirler ve bir o kadar da alıngan. kedilerine onlar birer kediymiş gibi davranmanız onları çileden çıkarır. minnoş, tıntış, pamuk, yumak, kömür ve daha niceleri... hepsiyle tek tek tanıştırırlar sizi. bu hayvan sevgisi değil saplantılı bir ilişkidir.
orta yaşın üzerinde bayan bir yakınınız bir kedi sahibi olduysa ikinci kediyi edinmesine mutlaka engel olmalısınız. çünkü iki kedi asla iki kedi olarak kalmaz.
acıma duygusu taşıyan her milletten kadının ortak noktasıdır. sokakta bir kedicik görürsünüz yalvaran gözlerle size bakar, alır eve getirir bir süre bakarsınız. tabi kediciğin bu saltanatı aile eşrafının eve gelmesiyle son bulacaktır;
- amanda aman ne şeker şeysin sen!!
* kızım o elindeki ne?
- kedi annecim baksana ne şeker di mi?
* şekerini de alıp hemen terket bu evi ve onunla dönme
- ama anneeeeeeee
* röarrhhhhh!!
- ühüüüüü
bu kadınlar birden çok köpek edinirlerse daha az mı 'problemli, depresif ve acınası düzeyde yalnız' olacaktır diye soruları akla getiren insafsız, yanlış ve yersiz bir önermedir.
(bkz: köpek manyağı erkekler)
köpekleri seven pek bi azdır kedileri seven pek bi çok.
bazıları harbiden kedilere benzemekte. diyeceksin ki lan ıspanak ne alaka. bilmem ama bazıları harbiden kedi gibi yürüyüp ve onlar gibi miyavlarcasına konumakta.
