der ve durursunuz. durmasanız da durdururlar. bir sürü andaval size oturup hayvan sevgisi ve bunun kutsallığı, hayvan sevmeyenlerin insan sevmeyeceği zırtavalını okurlar. -aaaaa sizin gibi zihniyetler yüzünden hayvanlar aç da zırtta pırtta...uzar gider. hayır dinleseniz bir türlü dinlemeseniz bir türlüdür. kapının önünden ayağı baldırı çıplak çingen palisi geçer de ayağı ile itip geçer, gidip kapısının önüne bir kap su bir kap mama koyar. hayır ne ayaksın onu anlamayız... önce içinde insan sevgisi ve merhamet olmayan insan hayvanları asla sevmez desek neyse. Daha doğru olur. lakin bizim cinsimiz zaten en adi hayvanlıkları da içinde barındırdığı için hayvan dediğin şey yunmuş yıkanmıştır.
önce kafanızı kaldırın da şu kadın şiddetini, cinayetlerini, hak adaleti tartışın; tüm bunları yaparken hayvanları da doyururuz.
insanlar grup grup. herkes belirli sorunları ele alır. dernekler bilmem neler bunun için vardır. çocuk esirgeme kurumu ekmek ziyanıyla mı ilgilensin? ya da şehit aileleri dernekleri hayvan haklarıyla mı ilgilensin?
eleştirinin bir temeli olmalıdır. onun dışında evet, tek sorun bu değil. tek sorun diye bir şey de yok.
bir de utanmasalar sokakta yaşayan bütün hayvanları evlerinize doldurun yasası çıkartacaklar.
hayvanı insanlaştıran insandan uzak asosyal tipler siziiiiiiii.
edit: vardır ya foto atarlar sahip ararlar. hayvana mikrofon tutup konuştursan - ne diyon la bırak beni çıkar şu tasmayı. der.
toplumda her gerçek ve tüzel kişinin bir konumu, mesleği ve ayrı ayrı deneyimleri söz konusudur.
kimi insanlar ve dernekler tıpçı kimlikleri ile sağlık sorunlarını tartışır ve çözmeye çalışır.
kimi insanlar ve dernekler hukukçu kimlikleri ile adaletle ilgili sorunlara yaklaşırlar.
kimi insanlar ve dernekler sosyal yardımlaşmacı kimliği ile fakire fukaraya yardım eli uzatmaya çalışır.
kimi insanlar ve dernekler zirai kimliğiyle karadeniz'de soyu tükenmek üzere olan balıklarla ilgilenir.
kimi insanlar ve dernekler de sokaklarda başı boş durumda dolaşan ve sağlıklı olmadıklarında insan sağlığını da tehlikeye atan ve "can taşıyan" canlıların sorunlarıyla uğraşırlar.
kimi insanlar ve dernekler de boş gezenin boş kalfası kimliği ve hiçbir tekniğe vâkıf olamamanın verdiği hafiflikle bol keseden siyaset yapar, iş erbabını yererek cahillerin sempatisini kazanıp varlıklarını sürdürürler.
bir semfoni orkestrasında zilin önemini müzisyenler iyi bilirler; cahiller ise "herife bak, on dakikadır bir kez vurdu, diğerleriyle aynı maaşı kaptı" diyerek dalga geçmeye çalışırlar.
