ona dokunan insanların ellerinin tüylerde kaybolmasına sebep olan hayvan.. öyh, kötü oldum bak. bıçakla kovalamıştım 2-3 sene önce.. atmadım ama bıçağı. niye atayım ? bıçak kaybolurdu.
yani kediler benim gözümde o derece değersiz.
manasız olsa da git gide büyüyen ve içinden çıkılmaz bir hal alan ciddi anlamda sıkıntı yaratan fobidir. trajikomik olaylara sebebiyet verir. kişinin çevresi için pek bir gülünç ama kişi için duyulan korku uçlardadır. zordur ve böyle bir korkuya sahip olmayan kimselerin anlayamayacağı bir duygudur.
Bir türlü anlam veremediğim korku. Bende de bir köpek fobisi var ama küçükken bir fino (evet utanıyorum) hart diye topuğumdan ısırdı, o halimle günlerce hastanelerde kuduz aşısı diye süründüm. Fakat bazı kızların fotoğraflarda bile kedi görünce isterikleşmesine hakikaten anlam veremiyorum.
Kız bir kuzenim var, Türkiye sınırlarında kediden daha çok korkan biri olamaz herhalde. Hayvan evin içerisine girse, Exorcist filmindeki gibi anında tavanlara tırmanıyor, nükleer füze saldırısındaki alarmlar gibi çığrınıyor, biraz da üstüne gider kediyi iteklerseniz, sara nöbeti gibi nöbetler geçiriyor.
benim çok sevmeme rağmen tanığım birçok kızda olan korkudur. Ulan neyinden korkuyorsun be anlamıyorum ki! Bi de kedide çok şerefsiz. Kız çığlık atarak ağlamaya ve en arka odaya koşmaya başlıyor. Kedi piskopat bir miyavlamayla 'miyaav' deyip kızın üzerine koşuyor, sanki yakalasa ne yapacak. Sonuç kedi tam kapıya yetişecekken 'güüm' diye kapanan kapı akabinde kedi kapının önünde 'kaçabilirsin ama saklamazsın' miyavlaması yapar. Bende kediyi alır sevmeye devam ederim. Son.
aslında ailelerin suçudur. çocuklarına yeterince hayvanları tanıtamamış doğadan uzak tutmuş. yanlış yapmışlardır. fobilerin üzerine gitmesi gerekir bu insanların. böyle bir şirinlik abidesi ne yapabilir ki? yiyecek mi beni diye? burnunu ağzını öpmelidir pisiciğin. sonra işte bir arkadaş edinecektir. bir daha da kopamayacaktır.
birçok nedene bağlı olabilen korkudur.
en büyük etmen pek tabii, küçük yaşta kedi tarafından tırmalanmak gibi travma olaylarıdır.
sosyal hayatınızı etkilemedikçe pek sorun teşkil etmez. Yenilmeyecek bir korku değildir.
"ulan ne zaman yolda kedi görsem alırım kucağıma alıp severim. odada yabani bir kediyle kalmadıktan sonra korkulacak bir şey yok."
gülmekten yerlere yatıran durumdur. yolda kedi görüp kucağına alıyorsun ama odadaki bir kediyle kalmaktan korkuyorsun. bunlar antalya'da husky de beslerler. *
bir kedinin birinin üstüne atlaması için canını yakmış olmanız lazım kediler tahriğe gelmez cunku kopekler gibi. odada bir kediyle aynı yerde bulunmaktan korkan insan ise ağır salaktır. odada sivrisinekle kalmaktan daha zararsız çünkü yanına gidip sıkıştırmadığın sürece o kedinin umrunda değilsin. korkuyorum dediğine göre de sıkıştırmazsın heralde.
Yersiz, anlamsız bir şeydir. kedi ne yapar ki insana (insanı en nicklemeyen hayvanlardan bir tanesidir.) daha bugün eczane kapısında bir tanesini sevdim.
insan, bir zararı olmayan hayvanlardan da korkabilir ama kimi hayvanların görüntüsü tiksinç olabiliyor.
yolda yürürken kedilerin saldırısına uğrayarak doktor raporu almış birine rastladık mı ya da duyduk mu? hayır. o yüzden fazla büyütülecek bir fobi değil.
Eğer ki kediden korkulursa o da olsa olsa anlık bir korku olur. bu bahsettiğim yanı başınızda çöp konteynırından ya da park halindeki arabanın altından aniden güdümlü mermi gibi fırlayan bir kedi ise o zaman kısa süreli bir kalp spazmı yaşatabilir.
