Gece yatağıma yatınca yan dönüyor ve duvarla karşılaşıyorum, sevdiğim bir yüz ile karşılaşsam daha hoş olabilirdi diyorum içimden. Sonra uyuyorum geçiyor, hem yanımda biriyle rahat yatamam ben, teşekkürler.
Sevgilim olsa değil de üniversite birinci sınıfın ortalarında bir yerde dolmuşa giderken bile yanımda biri olmayınca iliklerime kadar yaşadığım ruhsal yalnızlığın tadı hala aklımda.
Ben hiç ihtiyaç olarak hissetmedim bu yaşamı ama çevredeki aileleri görünce ve insanın yaşı ilerledikçe anılarını beraber paylaşacağın bir eş aramaya ihtiyaç duymaya başlıyorum. Allah sonumu hayretsin.
- birbirine (maddi, manevi) destek olan sevgilileri gördüğün an.
- anlatacak çok anısı olan ve anlatırken gözü parlayan çiftleri gördüğün an.
- doğum gününde ailen dışında hiç kimseden hediye almadığını fark ettiğin an.
- mağaza ve şirketler dışında kimse mesaj atmadığı an.
ve
- otuz bir çekip, pişman olduğun an. *
Her gece kapanış konuşmasını yakın bir arkadaşımla yapıyoruz. Sacmaliyoruz, birbirimizi ne kadar sevdiğimizi söylüyoruz, uzun seyahatlere çıkma hayalleri kuruyoruz.
Sonra diyorum ki keşke sevgilim olsa.
Hayallerimi onunla kurardım.
Şaka şaka.
Arkadaşla daha eğlenceli. Yasasın kankilik.
Misal sevdiğiniz sanatçının konserine gittiğiniz an. O güzel şarkıları arkadaşınızın yüzüne bakarak söyleyemiyorsunuz, şarkıları daha anlamlı kılmak adına konsere gidildiğinde denilen bir an olabilir.
