bilgisayarım olmadığı halde yıllar önce gittiğim bilgisayar kursundaki derslere çalışırken kendime yaptığım klavyeydi. babamdan istedim arkadaşında var ya git onu kullan dedi oysa alabilirdi .arkadaşıma gittim bana şu bilgisayarı gösterir misin öğretir misin dedim. bak burası şu ,şurası bu dedi hadi tamam yeter dedi ben kaldım öyle saf gibi .ben de eve gidip kağıttan bir klavye yaptım kendime en güzelinden . koydum parmaklarımı tuşlara hayali olarak çalışmaya başladım . şimdi hatırladıkça içim acır arkadaşlar :(
kağıttan klavyem vardı benim .
umutsuzdum ama yine de mutluydum ;)
işte o gün karar verdim umutsuz da olsam mutlu bir adam olmaya ;)
