ilk dinleyişte dahi sağlam bir albüm imajı yaratmıştır yaratmasına da; bir "afilli yalnızlık" kadar insanı uykusundan uyandıran, "ve gülümse şimdi" gibi en sevdiği oyunun ortasında teneffüs ziline yakalanılan o ilk gençlik yıllarının telaşını hatırlatan, "belki bir gün özlersin" gibi sahici bir yaşanmışlık hissi uyandıran şarkılara muhtaç bünyelere ne şekilde yetebileceği merak konusudur. pek tabi emre aydın albümlerinin dinledikçe, söz ile müziğin o eşsiz uyumunun kulaklardaki pası yavaş yavaş temizlemesiyle zaman içinde güzelleştiği bir gerçektir. bu albümde de sözler yine müzikten ön plandadır kanımca. Son defa şarkısındaki şu sözler örneğin:
"Ne yapsam ne söylesem
O geç kalmışlık hissi
Son defa görsem seni
Kaybolsam yüzünde
Son defa yenilsem sana
Hiç anlamasan da
Son defa benim olsan
Uyansam yanında."
Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği güzel bir albüm olmuştur bu da. kendisi ayrılık acısını yanısıtırken bizlerin de yüreğini dağlamıştır efenim. halet-i ruhiyeniz düzgün ve yerli yerindeyken bu albümü dinlemeniz bir dost tavsiyesidir * .
kağıt evler içinde
ateş yakmak gibi
ısınmak için
sana gelmek böyle işte
parçalanmak milyon kere.
o iğne sessizliği
bir terzi ağzındaki
sensiz olmak böyle işte
niye böyle niye
ah olmuyor
ne yapsan olamıyor
hep buzlu yolların
yürünmüyor yürünmüyor
ve sen en yanlış kadın
sende kalmak bile bile
yüzünü çizmek gibi su üstüne
adını anmak gizlice
kağıt evler içinde
yanmış herşey düşler bile
peki sen en yanlış kadın
nasıl en çok sen acıttın
ah olmuyor
ne yapsan olamıyor
hep buzlu yolların
dönülmüyor dönülmüyor.
internet üzerinden az önce duymak istiyorumun yorumunu dinledim ve saygımdan dolayı bu albümün hiçbir şarkısını indirmeme kararı aldım. birazdan gidip satın alacağım, fiyatı önemli değil. her gün bir şarkı dinleyeceğim. önümdeki 10 günü heyecanla beklemekteyim.
müzikal olarak emre aydın 'ın diğer albümleriyle kıyaslandığında gerçekten çok başarılı bir albüm, sound olarak mükemmel. fakat bu aşk acısı muhabbeti bu albümde sanki eski albümlere kıyasla daha bir hafif olmuş; bu adamın bazı şarkıları gerçekten içimi acıtırdı, fakat bu albümde o hissi fazla alamadım. ya ben iyileştim, yada emre bu albümle beraber iyileşmiş, karamsar gözlüklerini çıkarmış gibi duruyor. herşeye rağmen kesinlikle dinlenmesi gereken bir albüm, bayinizden ısrarla isteyiniz.
Kağıt evler içinde
Yanmış her şey düşler bile
Peki sen en yanlış kadın
Nasıl en çok sen acıttın?
Ah olmuyor
Ne yapsam olamıyor
Hep buzlu yolların
Dönülmüyor, dönülmüyor...diyor ya adam böyle içte içe yakıyor dinleyeni..sigara içirtiyor, derin derin içe çektiriyor..budur.
emre aydın'ın ikinci albümü.
ve tek kelime ile muhteşem.
teker teker şarkı adlarını yazıp yorum yapardım ama benzer cümleler kuracağım için bundan vazcaydım.
helal olsun diyorum ne diyeyim ama sanırım son defa başka bir kulvarda.
o nasıl bir şarkıdır.
aferin çocuk sana.
şarkı sözlerine gereken önemi gösterdiğin için de bi daha aferin.
