bir tür klostrofobi çeşidi ama bildiğiniz kapalı yerde kalma korkusu değildir. mesela uçak. okyanus ötesi seyahatin var ve 10 saat uçakta kalmak zorundasın doğal olarak. eyvahlar olsun ! alarm zilleri çalar hastada. her şey üstüne üstüne gelir.
ilkokuldayken 29 ekimde anıtkabirde zorunlu olarak durmak zorundaydık sınıfça, resmi tören ayakları işte. milli eğitim bakanı filan geldi. tam 3 saat filan anıtkabirde bekledik. ilk o zaman tanıştım bu rahatsızlıkla. kaçamıyorum, bir yere gidemiyorum ve afakanlar basmaya çalışıyor sözlük.
kemiksiz on saatimi- istediğim zaman dışarı çıkmak kaydıyla- bir hücrede geçirebilirim. fakat aynı 10 saati çok nezih bir kafede istediğim zaman dışarı çıkamazsam mümkün değil geçiremem. böyle bir rahatsızlık işte.
edit: sınavlarda allah yardım ediyor da böyle bir rahatsızlığım olmuyor çok şükür.