varoşçu sürrealist çalışmalarımdan bir kupledir kendisi. şimdi sessizce beni okuyun...
yağmurlu, bir kara bir gündüz hayal edin, gündüz ama kara bir gündüz, sanki güneşin önüne perde çekilmiş gibi. yağmur yağıyor, her biri iricesine, bardaktan boşanırcasına dedikleri türden. işte böyle bir temmuz gününde şevket işine gitmek için uyandı. bu günde işemi gidilir amm ham hüm diyerek yataktan kalktı. adeti olduğundan ilk önce sıçmaya gitti. bir güzel sıçtı. ellerini yıkamadan çıktı. sonra tam mutfağa gidecekken duraksadı, bir koku geliyordu pis gibi bir koku neydi acaba bu koku? hm hm yaparak kokuyu takip etti koku salondan geliyordu. içeri girdiğinde birde ne görsün? bir kadın, ama ölü bir kadın. şevket çıldırmıştı? olayları anlamlandırmaya çalışıyordu? hemen dün geceyi düşünmeye başladı. ama anımsayamadı sanki dünü yoktu şevketin. o odadan çıkıp kendi odasına gitti. aman allahım bu da ne az önce yattığı yatakta da ölü bir kadın. hemen seksi kız arkadaşını aramak istedi. ulaşılamıyordu. evden kaçmak istedi ama bügün eve temizlikçi hanıım gelecekti bunu görürse sıçtığının resmiydi çünkü şevket her zaman rasyonel düşünürdü bu konuyu açıklayamazdı ve olanlar üzerine kalırdı. şevket o yakışıklı naçiz vücudunu çürütemezdi mapushanelerde.
şevket hemen kadınları nasıl ortadan kaldıracağını düşünmeye başladı, soyundu elbiselerine kadından birşeyler bulaşmasın diye, kadını kaldırıp kucağına aldı salonun ortasına kadar gelmişken. birden kapı kapandı, lanet olsun ki temizlikçi kadında evin anahtarı vardı ve şevketi soyunuk bir halde, ölü bir kadınla görmüştü. kadın donakalmıştı. şoku atlattıktan sonra kaçmaya yeltendi, şevket onu bırakamazdı hemen çekmeceden birlikte geçirdiği gecelerin fotoğraflarını göstererek onları kocasına göstermekle tehdit etti. kadın kocasının korkusundan kabul etmek zorunda kaldı artık iki kişiydiler ve ortada nereden geldiği? ne olduğu belli olmayan iki ceset vardı. şevket ne bok yiyecekti?
nöt: yazmaktan yoruldum gençler editleyeceğim. okurlarım üzülmesin devamı gelecek.
