bir takım küfürlü ayıplı şeyler işte. hoş değil.
ama kişiye de hak vermek lazım. yüz metre öteden durağa yanaşmış otobüsü görüyor. hayııır yaaağğğ edalarıyla koşuyor, uğruna saçı başı dağıtıyor ama sonuç hüsran. sonrasında kaçan otobüsün şöförü dikiz aynasından nanik yapıyor falan filan. ve yıkılan hayaller. ardından acaip şekilde başlayan bazı küfürlü cümleler sarfedilir. sonra bir süre şaşkın bir şekilde yumruk yemiş gibi öylece kalakalır kurban. etrafındaki herkesin ona bir ezik muamelesi yaptığını düşündüğünden bir süre durağa gidemez. en sonunda başı önde tıpış tıpış siner durakta bir köşeye. acı kalbe gömülür ve yaşam yeniden başlar
