herşeyi bilen, tekniğinden emin, sözde tecrübeli bir playboy ağzı..
kovalarsan kaçar, doğru; ama kaçarsan da kesinlikle yalnız kalırsın. onun için genç arkadaşım, biz anlı şanlı, afralı tafralı maçolara yaraşan, sağa sola koşuşturmak değil pazarlarda sergilenen karpuzlar gibi öylece durmak ve beklemektir.
maalesef gerçek bu. "
kaç istedigin yere kadar kaç!
Seni birgün yakalarım ve kollarından tutup gözlerimi gözlerine dikerim.
"Beni istiyor musun istemiyor musun?" diye sorarım sana.
Ve cevap vermeden kaçamazsın benden bir daha.istemem dedigin andaysa kaçmak değil ama elveda deyip de gitmek düşer bana. Sen kaçtığınla kalırsın bu dünyada.
bu ne biçim densizliktir, kendini bilmezliktir anlayan beri gelsin demeye sebebiyet veren söz. yurdum insanı bir öğrenmiş kaç ki kovalasın, göster ama elletme kıymete binersin, bik bik, vs. ben sevdiğim insandan kaçacaksam ne diye onunla birlikte olayım ki? o benden kaçacaksa benim onunla ne işim olur ki? yok canlar ben bu mantığı(!) anlamış değilim. ne sen benim paydama gel ne ben senin paydana geleyim, birlikte bizim olan yeni bir payda yaratalım. bu değil midir sevgide aslolan? bazen öyle zorlu birine tutuluyoruz ki sevdiğini bildiğimiz halde ona doğru bir adım attıkça egosu tavana vuruyor, o sıska bedenine inat götü kalkıyor, 2 adım kaçıyor. mutlu etmek için çırpın dur ondan sonra. küçük şeylerden mutlu olmayı, zevk almayı bilmeyen, hayatında görüp görebileceği tek kuyruklu yıldız olmanıza ve bunu bilmesine rağmen burnu bir büyüyor ki sanırsınız hint kumaşı. sevginizden güç alarak mücadele edersiniz bu noktadan sonra galibiyeti sabırla elde edeceğinizi bilirsiniz. amma velakin bizde insanız yorulmaya başlıyoruz bir süre sonra. kovalamak ne kelime, görecek gözümüz kalmamaya başlıyor. herhangi biri olup çıkıveriyor. sonra egosu tavan yapan sevgili eski olmamak için canla başla mücadele ediyor, sonradan eklenmiş kuyruk misali sizinle dolaşıp duruyor ama ne fayda? gönül ona kıymet verene gidiyor.
genç kız ablasına dert yanar
G: ahhh ahh onu öyle çok seviyorum öyle çok seviyorum ki yanından ayrılmıyorum ama farkındayım o beni sevmiyor.
A: ahhahahahha ayyy kııızz sen de aaaaaa! olur mu öyle şey!? kaçan kovalanır bebişim. sen kovalıyorsun diye kaçıyordur o da yoksa neden sevmesin seni?
aradan zaman geçer. abla takmıştır ona dert yanan genç kızı o sevdiği oğlanla çıkırtacaktır.
A: eee verdiğim taktik işe yaradı mı?
G: yooo. hatta "pişt bak buraya ben kaçıyorum" bile dedim ama yok kovalamadı zaten ben ondan kaçmaya başladıktan iki gün sonra biriyle çıkmaya başladı.
A: ahh yavrum kıyamam ben sana
G: amaaan olsun be abla yeni sevgilimden gayet memnunum.ahh ahh öyle çok seviyorum ki onu.
gibi diyaloglara konu olabilecek, halk arasında yaygın bir önermedir. ama her zaman işe yarayacak değildir.
tanım: kaçanın kovalanmasının bir genel yargı oluşu*
sevgili için konuştuğumuzda:
karşınızdaki insana göre değişir. siz uzak durduğunuzda yaklaşan vardır. karşınızdakinde işlemezse küslüğe yol açacak prensiptir.onun yerine (bkz: kıskandıran kovalanır)
doğru bir tespittir. size yaşadığım bişeyi anlatayım misal:
eskiden hep sinemaya giderdik. sınıfça her pazartesi toplanıp, olası ingilizce dersini kırıp giderdik. sınıfça güzel bir öbektik, derya diye bir kız vardı bizim gruptan, hep kardeştik, hiç başka türlü görmedik birbirimizi. bir gün şişe çevirmece oynuyorduk, soru bana geldi; biriyle yatmak istersen derya'yı mı seçerdin, beyza'yı mı diye. ben öyle hoplamayı zıplamayı beceremezdim, hep içime kapanıktım. bana yaptırma ihtimalleri olan şeylerden korktum, derya dedim. bir an derya şok oldu, buz kesti, sanki atmosfer değişti! tabi ben bu sikko oyunun sallamadığım cevabını çoktan unutmuşum, lakin derya hep ağzımı arar gibiydi, hep imalı konuşmaktaydı lakin ben sallamamaktaydım, zaten yaş itibariyle koyu ergeniz, sallanmaktayız. bir akşam kenarda bir yerde oturmuş balık ekmek götürürken, deryayla hep göz göze geldim. uzun uzun bakıştık, sonra ağzını aradım deniz kenarından yürürken, sevdiği biri var mı diye sordum, hatta koyu asıldım. akşam oldu mesaj attım, cevap yoktu. aradım açmadı hep. öbür gün okulda buldum, hemen emre diye birinden bahsetti. ondan hoşlandığını falan söyledi. hiç pas vermiyordu artık bana, öğle aralarında yemeği birlikte yemeyelim diye hızlıca topukluyordu sınıftan. o kaçtı, ben kovaladım, o kaçandı, sanki mahkum; bense kovalayandım sanki polis, geç olsa da anladım sevdiğimi kollarıma sarayım derken oldum hapis.
her aşk hikayesinde geçen can alıcı cümle. aşıksındır, deli gibi seviyorsundur ama bunu istediğin gibi göstermekten çekiniyorsundur. elini mi tutacaksın? yok! sıcacık sarılmak mı istiyorsun? hayır hayır tut kendini!, haykırırcasına " seni seviyorum." mu demek istiyorsun? sakın ha, böyle bir şey dersen bitersin!
gözlerine bakma ki mutlu olduğunu anlamasın. az konuş ki gizli bir şeyler kalsın, daha çok meraklansın. telefonla aradığında hemen açma, uzun uzun arasın seni. ilk arayan sen değil o olsun, aramıyorsa da atlama hemen onun aramasını bekle. canım deme, cicim deme, heyecanlanma, duygulanma, sevinme, saçmalama, kısa konuş...bık bık bık bık bık ve daha birçok şey! neyi belletiyorsunuz siz ya!
anlamıyorum cidden. kaç ulan, kaç! sevdiğin için kaç ki değerin daha çok bilinsin. seni el üstünde tutsun sevdiğin. hiçbir şey yaşama emi. mutluluğu yaşama, için kıpraşmasın, duygusuz soğuk bir heykel parçasına dönüş. olacak iş mi bu şimdi? ne anlarlar bu kaçanlar hiç anlamam. neden sevenler sevdiğinin değerini yanlarındayken, gözlerinin içine sevgiyle bakarken bilmezler de onu kaybettiklerinde anlarlar ki? seviyorsan sen de söyle, sen de! hissettirin birbirinize yahu. bundan daha güzeli ne olabilir ki? sen aradın ben aramadım, sen şunu dedin ben bunu dedim olaylarına neden girilir ki? zaten her şey şu sözcükte bitiyor ya"sen!" direkt olarak karşıdakini hedef alıyor. hiç yargılamadan, acımasızca ona yöneliyor. işte ondan sonra başlıyor kopuşlar. kaçmalar, kovalamacalar, tripler...vs.vs.
anlamıyorum, cidden anlamıyorum. mantıklı bir yönü varsa eğer çıkıp birileri bana da anlatsın lütfen.
yaşamaktan ziyade oyun oynamak rol yapmaktır hatta insanı mekanikleştirmektir. kural olmuş artık geri çekilirsen gelirler. ağzına sıç önce artık gelse ne ki?
kim daha çok can yakmışsa, arkasında birilerini gözü yaşlı bırakmışsa; o çok seviliyor. Garip bir düzen değil mi? Kim kanatıp, acıtıyorsa, onun peşinden sürükleniyor kalpler. Kaçan hep kovalanıyor. Lafa gelince hepimiz aşkta huzur, dinginlik ve anlayış arıyoruz ama kirletilmiş sevdalar nedense daha çok cezbediyor...
+ nereye lan niye kaçıyorsun zühtü?
- kaçan kovalanır hüsnü.
+ olum kim kovalayacak seni?
- bah şu caddedeki güzel hatunlara. biri kovalar. kural bu!
+ dur lan yavaş yetişemiyorum kondisyonum sakat.
saçma bir durumdur. bir şeyler hissettiğin insanın sesini duymak istemek, iletişime geçmek gayet doğal bir istektir. gel gör ki her defasında kocaman soğuk bir duvar karşılıyorsa insanı, o hislerin bir gün bitebiliceği hatırlatılmalıdır o duvarı sağlam tutmaya çalışana.
