bir ülke ekonomisi için oldukça tehlikeli sonuçlar doğurabilecek hadisedir. ilgili durum, kimi ülke ekonomileri için zaten haddinden fazla olan vergilendirmeyi, biraz daha abartarak insanları kaçak ürün kullanımı için deyim yerindeyse "teşvik" etmekte ve sonucunda devletin "türkiye, bilgi, sevgi ve vergi ile büyüyor" türünden sloganlara muhtaç kalması durumunu beraberinde getirmektedir.
başlangıçta beyaz eşya ve elektronik cihazlar için vergi arttırımı gerçekleşti ve ülkenin doğu taraflarındaki gümrüklerden malı geçirebilenler, argodaki tabir ile malı götürenler oldular.
sonra sigara için aynı taktik girdi devreye ve sigara fiyatları bir sene içerisinde neredeyse iki katına yükseldi. dolayısı ile izmaritinde prestige yazan, paket ücreti batı illerinde 3, doğu illerinde 2 lira olan tütün çubuklarının kullanımı epey artış gösterdi. onu dahi yapamayanlar da bir miktar arap kağıdı ve "halis bilmemnere tütünü" alarak kendi sigaralarını tükrükleriyle yapıştırmaya başladılar.
alkollü içecekler için gerçekleşen zamlarla da bu alandaki kaçakçılar ve "sahte rakı üreticileri" sağolsunlar, elitist olup çıktılar bir anda.
benzine gelen zam ile ilgili çok bir şey söylemek dahi yersiz geliyor. suriye'den(veya yakın diğer komşulardan), getirilen ve litresi 1,50 liraya mâledilen, gene litresi 2 liradan bidonlarla satılan bir şeyden bahsediyoruz. tabela fiyatı 4 lira olarak görünse de farketmez.
amerikan pasajı veya doğu beyazıt'taki şu an için adını hatırlamakta zorlandığım o elektronik eşya ticarethanelerinden, bir tane de istanbul'a yapalım azizim. terörizme, azıcık da bu yönden katkımız olsun...
ah, doğru ya; eskisi kadar etkin olmasa da doğu bank vardı istanbul, sirkeci'de...
kaçakçılık işlerinden hangi gruplar, hangi örgütler, hangi kuruluşlar gelir elde ediyor? devlet kaçakçılığa göz göre göre destek verirken bu grupların içinden kişilerin devletin önemli kademelerinde yer alma ihtimaline karşı çalışmalar yapılması mümkün müdür? bu soruları akla getiren hadisedir.
siyasiler her zaman ki gibi gözümüzün içine baka baka yalanlar söylemeye devam ettiği ve biz de her zaman bizi yönetene aptal yönetilen gibi hayran hayran baktığımız sürece ekmeğimizi yedirecek çok uyanık buluruz.
