general kazım karabekir paşa'nın mustafa kemal için yazdığı şiirdir...
ayar niteliğindedir.
-kitaplarımı yaktırana-
sende kuvvet varsa bende de hakikat var,
kuvvet sistir kalkar, hakikat güneştir doğar,
ben korkmam kuvvetten, sen de korkma hakikatten,
ondan korkanlar ayrılamaz zulüm ve zulmetten.
halbuki,
kimde hakikat gördünse sen ondan çok korktun,
tevkifler yaptın, evleri bastın.
neydi kastın?
çok insan astın.
tevkif olundum, köşküm basıldı,
dört çuval evrakım da alındı,
üç bin kitabım gece yakıldı,
yıllarca peşime hafiye takıldı.
fakat gördün ki, hiç korkmam ben,
niçin ya hala sen
korkuyorsun hakikatten?
