kolay değil tam 9 yıldır bir çok kişi için umudun ismi olmuş kişiydi. belki de kimsenin savaşamayacağı kadar çok savaştı bu illetle. adeta dalga geçti, umursamadı ona yaptıklarıyla. sonra o kanser tek başına deviremediği adamı yenmek için adam toplayıp geldi. ne kadar savaşırsa savaşsın çoğu kişi için sorun olmayacak zatürre zayıflamış vücudu için son darbe oldu. biri gelip bana bir spor yazarının arkasından ağlayacaksın dese ona götümle gülerdim. siyah beyaz renklere gönül vermememe rağmen canım acıyor. mekanın cennet olsun kazım abi.
hayatta ben en çok babamı sevdim.
karaçalılar gibi yerdenbitme bir çocuk
çarpı bacaklarıyla- ha düştü, ha düşecek.
nasıl koşarsa ardından bir devin,
o çapkın babamı ben öyle sevdim.
bilmezdi ki oturduğumuz semti,
geldi mi de gidici hep, hepp acele işi!.
çağın en güzel gözlü maarif müfettişi,
atlastan bakardım nereye gitti,
öyle öyle ezber ettim gurbeti.
sevinçten uçardım hasta oldum mu,
40'ı geçerse ateş, çağ'rırlar istanbul'a.
bir helallaşmak ister elbet, diğ'mi, oğluyla
tifoyken başardım bu aşk oy'nunu,
ohh dedim, göğsüne gömdüm burnumu.
en son teştifine çıkana değin
koştururken ardından o uçmaktaki devin.
daha başka tür aşklar; geniş sevdalar için
açıldı nefesim, fikrim, canevim.
hayatta ben en çok babamı sevdim.
heralde en çok biz beşiktaşlılar kızmışızdır kendisine renkdaşımız olmasına rağmen. evet kızdık, sövdük ama hiç bir zaman beşiktaşlı samimiyetinden, iyi niyetinden şüphe etmedik. toprağın bol olsun, umarım bu sene şampiyon oluruz ve sana hediye ederiz kazım abi. *
hakkında bu kadar entry girilince öl.....
korktuğum başıma geldi evet. kanser gibi bir hastalığı yendikten sonra zatüreden ölmesi... diyecek pek te birşey yok aslında. tam anlamıyla bir yorum adamıydı. allah rahmet eylesin diyor, ailesine sabırlar diliyorum.
en beğenilen entrymin konusunu oluşturan kazım baba, hep o kadar iyi ve hayat doluydun ki hastalığın hiç aklımıza gelmezdi yıllardır. huzur içinde uyu.
Allah rahmet eylesin. Herkesin futbolcuları büyük, küçük diye adlandırdığı zamanlarda o soyadlarıyla konuşurdu. Futbola ve içerisindekilere saygı duyardı. Allah taksiratını affetsin.
sanırım ölüme karşı lance armstrong ile en fazla direnci göstermiş kişidir kazım kanat. futbol yorumlarını pek beğenmesem de kendisinin ayrı bir sempatikliği vardı. allah rahmet eylesin beşiktaş'lı değilim ama beşiktaşlıların özleyeceğini düşünüyorum. son olarak ölüme karşı gösterdiği direnç için
her cuma günü ilk yaptigim is, sabah'in sayfasina girip yazilarini okumakti. bir besiktasli olarak severdim kazim abiyi. artik cuma günlerimin ritüeli degisti ve yazilari yayinlanmayacak ve eksikligini hissedecegim biliyorum! allah rahmet eylesin ve mekanini cennet eylesin...
hani derler ya; hakkında bu kadar entry girilince öldü sandım diye.. aynen o duruma düşüyorum şu an...
bugün ne internete, ne tv ye, ne de sözlüğe bakabildim doğru dürüst. aha bunları yazmadan 5, bilemedin 10 sn. önce öğrendim öldüğünü. huzur içinde yatsın. kendisi türkiye'de üslubunu kabul ettirmiş sayılı yazardan biriydi. konuşmaya başladığı an herkesi kabuğuna kaçırtan ahmet çakar'a muhalefet olmasıyla kalbimde ayrı bir yere sahipti. lan televizyon ekranı işte, göt olmayayım düşüncesiyle ahmet hocaya çıkış yapamayan eziklerin yanında dobra dobra konuşan adamdı. her yazısının sonuna dikkat! çekerdi, dikkat ederdik. bazen lafı gediğe koyar, esas duruşa geçerdik. kendine "ben yarım adamım" derdi bazen, nerdeyse öyleydi zaten.. ama sağlık sorunları yüzünden, karakterinden değil. hoşçakal kazım baba... ruhun şad, toprağın bol olsun..
hiç ölmeyecek sanılan insanlar vardır ya. işte o kazım kanat tı benim için. bir kaç kez aynı ortamda bulunup sohbet etme imkanı yakalamıştım kendisiyle. beşiktaşlı bir yazar olduğu için çoğu kez yaşadığı haksızlıkları ve alçaklıkları anlatıyordu o zamanlarda. mütevazi, alçak gönüllü, düşünceli ve ne yaptıysa beşiktaşı için yapmış bir adamdı. allah rahmet eylesin. allah o'nu baba hakkılara, şeref beylere kavuştursun.
ölmüş yazar. yazık olmuştur adama. üzüldüm gerçekten. ahmet çakar'a da üzüldüm. şimdi ne yapacak kankasız. yazık lan. bir dönemimize damga vurmuş herkes yavaş yavaş gidiyor. ahmet çakar, kazım kanat, bir eleman daha vardı adını unuttum spor programlarında kapışırlardı falan hem eğlenirdik hem de futbolla ilgili birşeyler öğrenirdik. gitti yazık adam. toprağı bol olsun. renkli adamdı. kuru bilgiden ziyade eğlendirici şeylerde anlatırdı. çok üzüldüm.
ne diyorum lan ben?
üzmüş, şok etmiş yazardır. allah rahmet eylesin diyoruz. hayır bir de reklamlarda falan oynuyordu böyle, aklına gelince insanın garip oluyor. "nerden bilecekti iki ay sonra öleceğini?" hesabı.
bir sürü kelime var ama şu an hiç biri anlatmak istediklerimi anlatamayacak. nur içinde yat kazım abi.
başlığının yanında 75 görmek, 3 noktaya bastığınızda ise "ismindeki entry sayısını gören arkadaşlar, malesef..." çıkması. şok. sağlık olsun. iyi adamdı.
6 ay içinde öleceği kendisine doktorlar tarafından bildirilmiş,allah tarafından vahiy edilmiş insandır.son zamanlarını bodrumda hayatını yaşayarak geçirmek istemesinin sebebi budur.
