1.
-
bir ankaralı namık klasiği, son kısımlarda ki pop şarkılarına verilen ayara dikkat.
koçlar... ağırdan...
ağalara paşalara ?lere ?lere taksiciye dolmuşçuya kamyoncuya otobüsçüye halıcıya kazıcıya yazıcıya sazcı
kazı... sana da çıkar
atım kara... yoh ya, vallaha de... ben kara aman aman aman memleketim goçlar angara vay vay
bu yol böyle... sıcak aşksız sevdasız geçerse aman aman aman halim haraptır benim de koç
aha bir elimde sazım çalar bazı bazı belki sana da çıkar kazı koçum kazı
yavaşşş
biz de muhabbette rakı içeriz... ali gaşıh sesi gır gaşıhları cuma cumartesi pazar pazartesi salı sahoş gezeriz
çık güzelim çıh ortaya çıh aşktan saklanmak ne demek mutluluğun formülü çok açık bir sen bir ben henüz çocuk düşünmüyoz seneye
eski yoldan mamah yeni yoldan gayaş... düz git çevirmeye girme aralardan kaç üfletirler ecük daha gidersen koçum arkası bayındır baraj
çağırın gelsin ceyar soysun gitsin hıyar siz oynayın koçlarım namık verir ayarı ayarcı namıh
yavrum etme bu nazı namıh çekmez çok nazı sen bu gece gelmezsen de kırarım ben bu sazı
misafir ol gel bana börekler açarım sana param pulum yok kızım darbuka çalarım sana
2.
-
kazı kazan oynayan kişinin yanındaki arkadaşından aldığı gaz cümlesidir.
