ilkokul ikinci sınıftayım, abim de 5. sınıfta, para kazancaz dedik. n'apalım? gevrek(simit) satalım dedik izmir karşıyaka sokaklarında. aldık evden birer alüminyum (küfür etmedim burda) tepsi, birer havlu, hem yaz sıcağında terimizi silmek hem başımızla tepsi arasına koymak için. sabah ezanları okunurken fırına gidip babamızdan aldığımız sermayeyle 20 şer gevrek aldık sıra bize gelince. halatını söken ayrılıyodu limandan açık denizlere ekmeğini kazanmaya. abimle 30-40 metre beraber yürüdüm henüz tiz sesimle "vaaaarr geevvreeekk, taazze çıtııırr geeevrek vaaarr" diye bağırmadan. tüm gün beraber olamayacağımızı anlamıştım mecburen ayrıldık ilk sokak ayrımında.
ilk müşterimi; çok heyecanlanmış olsam gerek hatırlayamıyorum. ama müthiş bi duyguydu , hayatımda ilk kez kâr etmiştim %50 kadar. bu iki üç gün sürmüştü.
uzun uzadıya anlatmiyim, o gün 20 lira kazanmıştım, ateşlenip hasta olmuştum ve 25 lira ilaç parası tutmuştu.
bu da böyle bir anım işte. *
ortaokulda "baba ben yaz tatilinde çalışayım mı" dedim. babam da "ben daha ölmedim ne çalışması" dedi. lise son sınıfta dersaneye kayıt olmamız lazım. babam bugün yarın diye salladı. dönem yarısı geldi. zar zor götürdük. hızlandırılmış kurslara bakıyoruz mecburen. biriyle anlaştık. peder imzaladı senetleri. gidiyorum. sonra senetler ödenmedi. ben ostimde bir kalıp fabrikasında iş buldum. senetleri ödedim. kurs zaten hızlandırılmıştı. hafta içi ek ders koydular. ben gidemedim. sonra hafta içi 4 gün ek ders koyup haftasonunu etüde çevirdiler. ben yine gidemedim.
senetleri bitirdim. ayrıca kaynak yapmayı ve gözü kaynak almasının ne kadar s.kik bi durum olduğunu öğrendim. sınavı kazanamadım. borcun namus olduğunu da o zaman öğrendim.
annem ameliyat olacakken temizlik yapmam lazim diye tutturunca temizlikciye verecegin parayi bana ver ben temizleyeyim deyip 130 lira kazanmistim. sayilir mi bilemiyorum.
Küçüktük mahalle arkadaşları ile hurdacıyı izliyorduk, bağırışını bağırırken çıkan değişik ses tonunà anlam vermeye çalışıyorduk. O sıra da aramızda zeki ve bi o kadar da piç muammer, kanka demir, bakır satak mı la ? demesiyle girdiğimiz inşaatlardan demir çivi toplayıp kaçıyorduk. Yoksul değildik orta hallinin bir üst tıkıydık. Ama bu ilk işim bana haz veriyordu.
Bi pidecide 7 TL. ilk günlüğüm. Çocuksun tabi. Yanyana bitişik bakkal var. Çıkınca birkaç çikolata alıyorsun günlük bitiyor. Şaka gibi. Dedim lan bu çikolataları zaten bana babam alıyor. Ben çalıştığım paraya niye bir daha çikolata alıyorum. Ama bunu çalıştıktan 4 5 sene sonra dedim. iş işten geçmişti.
Araba sevdalisi bir cocuktum oldum olasi. Orta okuldayken babam ile sanayiye giderdim izlerdim nasil yag degistiriyorlar napiyorlar. Anahtarlari falan hepsini bilirdim. Usta ciragini 15/16 dedi ben ciraktan hizli davranip verdim anahtari babam saskin. Usta saskin zira fiyakali cocuk gozuyle bakiyorlar. Neyse usta hilayeden basladi onu ver bunu ver demeye. En sonunda en sevdigin araba ne dedi ford taunus 1987 gt dedim. Sen yazin gel burada calis benim cirak gidecek dedi. Lan hayalim. Her cocuk pilot olmak doktor olmak ister ya ben tamirci olmak istiyordum. Boyle kafa. Peder de onayladi. Annemle buyuk kavga ettiler. Zira evin biblosuydum ben. Ama ben kazandim okul kapandi gidiyorum her gun. Ilk hafta bitti. Cumartesi gunu 250.000 lira verdi usta. Al bakalim dedi. Dedim ki ben para istemiyorum ki. Olum emek karsiligi ter karsiligi bu dedi. Lan cok buyuk para 11-12 yasinda cocuk icin. Dusundum herkes baklava sever. Aldim 4 kilo gittim eve. Kapiyi acildi girdim iceri dedemler gelmis. Dedem sarildi bana. Yedik baklavalari. O gun bugun para kazanmanin kiymetini hep bildim. Ne lise de ne universite de ailemden 5 kurus almadim. Dedem olmeden 1 gun once ki bu 2016 12 eylul, dedi ki hayatimin en guzel baklavasini yedirdin bana.
Onca yil abim hep yatti, denize gitti, yenegi onune geldi. Parasi vebine kondu. Simdi ben kendi arabalarimin servis ihtiyacini bile kendim yapiyorum.
Abim mi? Babamin sirketin de hala babamdan harclik gibi para aliyor.
ben de mahallede yazın buzlu kova içinde gazoz satarak ilk paramı kazanmıştım bir ilkokul yazında. ama ikinci kovayı satmak yerine misket oynamak daha çekici gelmişti.
hani su satmalar ayakkabı boyamalar falan sayılmaz ise ki onları ilk ne zaman yaptığımı hatırlamıyorum bile ama ilk paramı 2007 eylül ayında kazanmıştım. devlet memurluğuna başladığım zamandı. memurlar bilir ilk göreve başlandığı zaman maaşlar peşin ödenir farklar ödenir vs. epey bir para geçmişti elime. ailemden uzakta bir yerde çalıştığım için bütün aile bireylerine hediyeler almıştım. anneme de kolye. rahmetlim öldüğü güne kadar çıkarmamıştı o kolyeyi boynundan.
lise yıllarında okulda benim bölgemde 3. ve 2. katta, tek sigara satışları yaparak, günlük 30 lira felan kazanıyordum o zamanın 30 lirasıyla şimdi 10 paket sigara alınıyordu. benim bölgemde sigara satışı yapanları, iyi anlaştığım hocalara yakalattırıp disiplin cezası almasına sebebiyet veriyordum ve bir daha satış yapamıyordu. beni yakalayan hocalar beni sevdiği için onlara sigara yada puro vererek rüşvet karşılığı özgürce satışımı yapıyordum ama bir tane hoca beni disipline verdi sonra diğer hocaları kışkırtarak o hocanın sosyal hayatını bitirdim tüm öğretmenler ona antipatiyle bakıyordu bir daha uğraşmadı benle nedensizce o da sevmeye başladı. zaten okulun çoğunu tanıdığım için yemeğimi, dondurmamı,çayımı, kahvemi genellikle kızlar ısmarlıyordu. ailemin bana verdiği paranın 3 katı para kazanıyordum günde.
Çok bereketli olabiliyor. Benim gibi cimri biriyseniz eylül ayında aldığınız maaş aralık ayında daha bitmemiş olabiliyor. Ekonominin başına beni getirin amerika ekonomisini 10 günde çökerteyim.
