akan kandan vicdan azabi duyan ve bunu durdurmak isteyen, ulkenin paralarini artik anlamsizlasan bir savasa harcamak istemeyen bir devlet iradesi ortaya cikip bunu soylerle alkislamak lazim.
daha önce denenmiş şey masaya oturmak(tam olarak karşılığı değil belki). turgut özal döneminde celal talabani'nin aracılığıyla pkk silah bırakma eylemine geçti. ancak geçti de ne oldu kısa bir süre sonra yine bir karako baskınıyla 20 küsür şehit verdik. şimdi elinde böyle bir tecrübe varken neden yine aynı şey yapılmaya denensin ki. bu daha çok bile bile lades demekten başka bir şey değil midir?
operasyonlarla bir sonuca gidilemediği doğru, ancak pkk'nın bu zihniyette devam etmesiyle nasıl bir barış ortamı sağlanabilir ki, hadi diyelim güvendin pkk'ya masaya oturdun o masadaki istekleri ne olacak, her isteklerini yerine mi getirilecek, bu örgütün ne bok olduğu bilinirken hangi akla hizmet olarak masaya oturulacak?
hiç bir toprak yiten bir candan daha kutsal değildir. üzerinde insan kalmadıktan sonra kuru topraklar bir işe yaramaz. kendi kendine kutsal yaratıp o"nla masaya oturmam, bunla konuşmam" sözleri ile ölüme gönderdiğiniz gençlerin vebaline ortak olursunuz. kazanan barış olacaksa herşey yapılır. yapılmalıdır.
- bu savaş, kaç yıldır sürüyor?
- otuz...
- kaç kişi öldü?
- 14 bini güvenlik görevlisi 32 bin...
- taraflar ne elde etti?
- elle tutulur hiç bir şey...
- ne kadar daha sürer sence?
- bir otuz yıl daha sürebilir.
- ne için?
- namus, haysiyet, şeref vs.
- yemin et!
- iki gözüm önüme aksın ki!
- atıyossuuuun!
- vallahi billahi bak! kuran-ı kerim çarpsın, evime gitmek nasip ol....
gerçekten de, aklı selim bir insanı bu duruma inandırabilmek hiç de kolay değildir.
ben de masayı ters çevirir üstüne pkk'yı oturturum.
hayır uzlaşmaya varılacağını bilsem otursunlar düz şekilde konuşsunlar tabi barış kazansın da, olmayacak işler gibi gözüküyor bunlar.
o masaya şehitlerin mirasına, kanına basarak oturabilir ancak oturan. belki daha çok şehit verir bu halk o masaya oturmayarak ama şunu unutmamak lazım yüzyıllardır bu millet parasız, lidersiz, vatansız yaşadı ama onursuz yaşamadı. onurlu tek bir ocak bile tüttüğü sürece bu göklerde bu savaş masada bitmez.
Kim ne barışından bahsedebilir Türkiye üzerine oynanan oyunlar sonsuza dek süreceği bilinse de. Okumak, düşünmek ve anlamak fiillerinden habersiz bir toplum olmaya hızla gidiyor olmamız beni kahrediyor.
öncelikle masalarındaki koltukta oturup sürekli birşeyler yazanların bu tür bir durumda sike kaale alınmayacağı gerçeğini görmek gerekir. kürtlere napalm bombası atalım, hepsini kısırlaştıralım gibi dangalak fikirlere sahip olanların zaten anlamasını beklemek saçma hatta aptalca olur çünkü onların aklı bacak aralarındaki mevcut uzunluktaki uzuvlarındadır. o uzuvdan da ne çıkacağı bellidir. bu ülkede unutulmamalıdır ki söz söyleme hakkı milletin değildir. eğer ki yönetenler bunu yapmaya karar verise siz istediğiniz kadar burada edebiyat yapın. zira sizi ancak üçüncü sınıf dünya görüşüne sahip insanlar sikleyecektir ki onlarında dünya tarihini şekillendirmede ne malum yerde olduklarını hitleren anlamak mümkündür. gelgelelim masaya oturmaya. türkiye gün gelecek oturacaktır o masaya çünkü konjoktür onu gerektirmektedir. yoksa bu örgüt silahla bombayla bitirilemeyecektir. çünkü baksananıza adamlar en fazla bütçeyi aldıkları halde para olmadığı için şunu bunu yapamadık gibi aymaz bahanelere sığınmaktadırlar. bu da başarısızlığın bir başka adı olsa gerek. eğer ki birileri bu ülkenin gerçekten adam gibi bir ülke olmasını istiyorsa bu fikri desteklemelidir.
bir de sözüm ira örneğini eleştiren kafadan bacaklılara olacaktır. bildiğimiz gibi pkk 2000 2005 arasında silahlarını susturmuş ve devletin adım atmasını beklemiştir ama devlet bu nu fırsat bilip bitirdik edebiyatı yapmıştır. bizim saftirik millet de buna inanmıştır. şimdi ise ölen gençlere üzülmektedir. bu üzüntülerde akan gözyaşları timsah gözyaşlarıdır. çünkü bu ölümlerin sorumlusu bu savaşa ses çıkarmayanlar sürdürülmesini talep edenlerdir. sen hiçbir siyasi çzöüme yanaşma olayı gap'a silaha havale et. yok ananın .mı. dünyanın neresinde sorunlar silahla çözülmüş ki burada da çözülsün. bakın arkadaşlar ortada büyük bir problem var ve hergün gençler yok yere ölmektedir.vatan sağolsun edebiyatları şehit güzellemeleriyle bu işi geçiştiremezsiniz. ölümden bahsediyoruz. siz hiç henüz bir kıza bile dokunamamış anadolu gencinin ölmesinin nasıl bir duygu olduğunu biliyor musunuz. ya da tek oğlunu kaybeden ananın acısını. bu acı kıytırık sözylemlerle hafifletilemez. bunun çözümü yeni gençlerin ölmesinin önüne geçmektir. o da bombalayarak olmaz. çünkü olmadığı aşikar. kaldı ki bu ülke en fazla gencini ohal saçmalığının olduğu dönemde verdi kahpe ölüme. yeni bir ohal yeni bir geniş çaplı operasyon ancak savaş rantçılarına yarar. çünkü unutmayalım siz nasıl şehit edebiyatıyla büyüyorsanız doğuda da çocuklar pkk'nin bestelediği şarkılarla büyüyorlar. dağlıca baskını sonrası bestelenen şarkı neredeyse tüm kürt çocuklarının ağzında dolaşıyor. düşünsenenize bu çocuklar büyüyecek ve diğerleri gibi önlerinde başka seçenek olmadığını düşünüp dağa çıkacaklardır. zap operasyonu için yapılan şarkılar hakeza ve yakında da aktütün için yapılacak şarkılar dolaşacak piyasada.
gelin elimizi vicdanımıza koyalım ve bu ne idüğü belirsiz yoktan savaşa bir dur diyelim. ne dersiniz. burada rahat rahat ülkenin güzel geleceğini konuşmak daha iyi olmaz mı. ellerimiz, enerjimiz neden hep bu tür yazılarla fikirlerle heba olsun. hadi hepimiz insanız. ölen kişi pkk li de olsa asker de olsa ana evladı. hadiyin bu savaşa dur diyelim.
kim kiminle nereye oturuyorsa yavaş otursun sonra narin poposuna bir şey batar. türkiye bir devlettir muhatapları da başka devletler olacaktır.dünyanın hiç bir yerinde muz cumhuriyetleri dahi terörist örgütlerle masaya oturup pazarlık etmez.türkiye de pkk ile pazarlık yapmaz çünkü o bir maşadır.onu bizi bir şeye zorlamak için kullanan devletler var bizim hesabımız onlarla o devletlerin planlarını bozamazsak böyle saçma sapan başlıkları daha çok görürüz.
