Kadir karakterini canlandıran oyuncu (Nik xhelilaj) nasıl rol yapılmazın canlı örneği gibi.. iki ya da üç tane mimiği var bunları sahnelere eşit olarak dağıtarak oynuyo. bunun yanında irfanı oynayan (ilker kaleli) ise harikalar yaratıyo. ikisinin birlikte oldukları sahnede berbat oyunculuğu daha fazla göze batıyo.
karakterleri de öyle Kadir sıkıcı, tek düze, bayıkken irfan sempatik, serseri ve şeytan tüylü bir adet sevimlilik muskası *
şehrin kaybolmuş ruhlarını arayan mutsuz insanlarının filmi. hepsi bizim gibi, eksik, hasarlı biyerleri.
reyting uğruna bozulan dizilerden olmaz dilerim.
Bu diziyi niye bu kadar çok sevdiğimi bir kez daha anladım. Bak üçüncü entry dikkatini çekerim. Şu ciks çocuklar yemek kamyonunu kaçırdılar ya yüzlerini kapatıp. Sonra da mahalleye çekip dağıttılar ya ne var ne yoksa. Bu yüzden işte. Ulan hep yapmak istemişimdir*. Pis duygulandım akşam akşam. Kadın anam da itiraf etti sonunda. Bu itirafın ardından aysel kol kanat gerer yine kadın anama.
seni seviyorum.
çünkü bir uyarlama değilsin.
çünkü bizdeki ötekilerdensin sadece belirli bir bölgenin dizisi değilsin. o arada bir hortlayan ağa dizileri, bayık kayık konuşan ege dizileri, insanları şapşal yerine koyan karadeniz dizileri gibi değilsin.
her karakterin çok güzel laf oturttuğu bir dizisin.
içinde sadece bir tane orospu bulunduran o da harbi kadın olan bir dizisin.
kadir: ismail abim evden ayrıldı. bekledin. irfan abim eve kaç gece gelmedi. oğlunu bekledin. sadık eve sarhoş geldi. başını bekledin. sen oğularını hep bekledin be anne. senin analığın beklemekle geçti. bir gecede beni beklemişsin, bir kez de bana analık etmişsin. çok mu geldi? çok mu geldi?
bugünkü bölümüyle (bkz: festus okey) hatırlatan dizi. çok üzülmüştüm bu çocuğun ölümüne. birde arkadaşları tabutuna pankart asmışlardı "teşekkürler türkiye artık gidiyoruz" türkiye'DEYSEN, HELE Ki BURADA GURBETTEYSEN BOK YOLUNA GiTMEN iŞTEN BiLE DEĞiL.