silik bir silüetin varolma çabasının ardında varolmaya çalışan zavallı bir olmayış. Kendi kendini zehirleyebilecek kadar ve ruhunu kahpe bir hayata teslim etmiş bir ruh işte. Bu ruh acılardan kendine bir ev inşa etmiş ama farkında değil, içinde bumeranglar ve kapıların kıstırdığı köşelerde, balık hafızası kadar dar anılarda yaşamaya çalışıyor şimdilerde. Belki o yaşadığı kısa fakat bir ömre sığabilecek kadar güzel duygular bunlar. bir daha asa yaşanmayacak olan ama yaşamaya değen anıları yaşıyor artık. Ölmüş bir bedenin küçücük bir filizle yeniden doğmaya çalışması bu ama o da biliyor asla bir daha doğmayacağını. yaşanılan küçük bir su damlası bu onun ruhuna hayat veren. o küçücük damla ki Aşkın büyüğünü yaşatan...
Kayıp bir ruh işte, karanlık tarafta hafızasını kaybetmiş şekilde etrafı uçurumlarla çevrelenmiş...
Kayıp bir ruh işte, hayata asla dönemeyecek olan, kendini ölümlerin en büyüğüne sürüklemiş zavallı bir hayal...
kayıp bir ruh işte, hayatın ona sunduklarını elinin tersiyle itebilecek kadar da çaresiz.
kayıp bir ruh işte, ölümü yakın ve kendi elinden...
