evet, bu memoli o memoli. geçmiş zaman türkiyesinin gerard depardieu'su, içimizden biri;
mehmet ali alabora.
dizilerin yavaş yavaş ekranlarımızı sömürmeye başladığı zamanlardı. ne yazık ki dizinin ismini hatırlamıyorum yalnız jön oğlu jön memoli dizinin başrolü. dizi nasıl tutmuş anlatamam, çevremdeki tüm kızlar memoliye tapar halde. kartpostallardan tut posterlere kadar. tam teçhizatla üzerime üzerime geliyorlar. kıskançlık damarım çatlıyacak halde. o derece...
memoli de saçları inek yalamışçasına taramış arkaya doğru. bende yapmak istiyorum ama yok, olmuyor. şimdi bizim saçlar da kaya gibi sert. dove&pantene ortaklığıyla yıkanıp egos&hobby senteziyle taramaya kadar götürdüm işi, olmuyor mınakoyim. en fazla saç dikleşiyor, arkaya doğru yatmıyor. memoliye küfür edip rahatlıyorum.
günlerden bir gün abd ırak'ı işgale kalkışıyor. savaş başlıyor. memoli açıklama yapıyor;
-ırak'a gidip canlı kalkan olalım, bizi de vursunlar.
allahım ne mutlu bi haber. bayramım oluyor o gün benim. gördüğüm her yaşlının elini öpüyorum. arada harçlık verenlerde çıkmıyor değil. daha bi mutlu oluyorum. memolinin ölmesini o derece istiyorum.
şimdi yıllar geçti, diziler ekranların tam ortasına konar oldu. haliyle tonlarca memoli tarzı jön türedi. şükür ki artık bu oyuncuların kartpostallarını alıp saklayan kızlar kalmadı veya kaldı da benim çevremde kalmadı ki buna bin şükür!.
yalnız gel gör ki artık elini sallasan oyuncuya çarpar oldu, böylece oyuncu duruşu gibi bi olgu kalmadı. ne yazık ki her ne kadar hala nefret etsem de memolinin bile bi duruşu var. boş görünüp alttan alta mesaj veren bi tip. kayıp balık nemo gibi...
