vakti zamanında bir adamın 3 oğlu, 1 de kızı varmış.
hepsi de evliymiş, dolayısıyla da damadı da varmış.
ama adam damadına oğullarından daha iyi davranır, hep damadına yardım eder, damadının her şeyine koşarmış.
tabi oğulları da bu durumu uzaktan uzaktan kıskanırmış.
bir gün artık canlarına tak etmiş.
babalarının karşısında çıkmışlar ve hesap sorar gibi "neden böyle davrandığını", oğullarını değil de damadı kayırdığını sorarlar.
baba cevap vermez.
"akşama hepiniz evde toplanın" der.
neyse, akşam olur.
salonda baba, oğulları, kızı ve damadı kalır.
kızına döner ve "kızım soyun" der.
herkes birbirine bakar anlamsız şekilde.
baba kızar ve bağırarak kızına tekrar soyunmasını söyler.
ciddidir.
yine herkes birbirine bakar, oğulları "aman baba napıyorsun" diye çıkışır hatta.
baba bir kez daha ve daha sert bir şekilde kızına soyunmasını söyler.
kız soyunur soyunmasına ama hemen kocasının arkasına saklanır...
baba bu sefer oğullarına döner.
"bakın bu kız benim evladım, sizin de bacınız. ama soyundu, soyunur soyunmaz da kocasının ardına saklandı. işte o kıskandığınız, neden onu kayırıyorsun dediğiniz damat sizin bacınızı, benim de kızımı koruyup kollayan adamdır. ona ne yapsam, nasıl davransam azdır. şimdi anladınız mı beni?"
oğullar mesajı almıştır.
hepsi boynunu büker ve babalarından özür diler, bacıları ve enişteleri ile kucaklaşırlar...
