kayınvalideye anne deme zorunluluğuyla benzerdir. fakat ben aile arasında zamanla böyle bir beklenti hissi yaratılsa da bunun illa böyle bi zorunluluk edasıyla yapılmasının eğreti durabileceğini düşünenlerdenim. yani mevzu kişiye ve iç dünyasına bırakılmalı ki zorundalılık eşiği aşılsın daha samimi davranılmış olsun.
türk aile tipinde büyük oranda anne ve babaların standart/ beklediği davranış olduğunun da altı koyu kalemle çizilmeli.
Bu, bir zorunluluk olmamalı ve ayıplanmamalıdır.
Anne veya baba çok òzel iki kelimedir, yürek gerçekten hisseder ve isterse söylenmesi şahane olur elbette ama salt adet yerini bulsun, birileri kırılmasın diye söylemek insana zor gelir ve samimi bir davranış değildir.
Büyüklerin bu konuda anlayışlı olup, zaman tanımaları hoş olur.
Gevşeyin yahu! Böyle antin kuntin konulara takılıp, tadını tuzunu kaçırmayın şu işlerin!
Yalakalıktır. Ne kadar da beni yalanlarsanız yalanlayın nafile. Allah kalplerin iÇini, iÇinizden geÇenleri bilendir rahmandır rahimdir o herşeyi bilir. Amin.
Garip bir durumdur.. Ve bu garipliği yaratan örf ve adetler.. Benim sadece bir babam var ve açıkçası bir başkasına baba demek hakikaten garip geliyor. Kayınvalide için de aynı durum geçerlidir.
