Çayıralan'da yani 100 km yakında cesetlerin bulunması, polisin başarısını mı gösterir başarısızlığını mı, burda kilitleniyor insan.. Ayrıca çevresindeki insanlar o şerefsizin çok sessiz olduğunu ve hiç arkadaşı olmadığını söylüyorlar, burdan bile anlaşılıyor adamın ne kadar psikopat olduğu. Neyse allah sabır versin ailesine , bunun gibi itler için de idam gelmeli diyorum.
kendi yaş grubum olduğundan mıdır nedir 30-35 yaş arası erkeklerde tarafımdan çok ciddi tuhaflıklar gözlemlenmekte.bu olayın da faili dikkati çeken bu yaş aralığında.bu nesil açısından endişe veren bir durum.
dilrubanın kollarımda çırpınışlarını unutamıyorum diyerek , o miniğin ailesine bir kez daha acıların en büyüğünü yaşatmıştır.
düşünsenize diyecem ama düşünmeyin bence , bunu normal bir vicdan kaldıramaz. bir meleğin, bir miniğin ufacık elleri o hayvanın kollarını sıkıyor ve can çekişiyor.
üç tane minik kız yiğenim var, bu ifadeyi okuyunca, onların silüeti geliyor gözlerimin önüne ve... neyse
idam cezası bir lütufdur bu orosbu çocuğuna daha farklı işkenceler uygulanmalı.
karşı dairesindekileri oturanları tanımıyan var mı? var.
çift asansör olması dolayısıyla apartmandakileri asansörde bile göremeyenler var mı? var.
evde kuran okutulur, apartmandan on tür bahane üretip kimsesi gelmeyen var mı? var.
kimdir? nedi? ne idüğü belli olmayan kimseye apartman kapısını açıp tebessümle selam verip çıkan var mı? var.
mahalle kültürü can çekişiyor. kimse kimseyi tanımıyor, tanımak da istemiyor.
nerde o eski günler dedirtip bizleri imrendiren mahalle piknikleri? hasta komşuya çorba götürmeleri, cenaze evinde bir taşım yemek pişirtmeyip komşunun tencelerce yemek götürmesini, imece usulu yardımları, kapı önü sohbetleri, yollarda tebeşir izlerini * arar olduk. artık yakar top, kovalamaca, saklambaç, misket, ip atlama, kör ebe, istop oynayan çocuk göremiyoruz yada yanlış yere mi bakıyoruz. dizleri yaralı çocuklardık biz. 2 mahalle aşağıdaki musine teyzenin şeker yanında para vermesiydi biz oraya sürükleyen. art niyet yoktu temizdik hep. neden kirlendik? neden korkuyoruz birbirimizden?
dilruba, ahmet, türkan...
son olsun!
Sonuçta artık üç kardeşimiz daha var!
Her gün Ahmet, Dilruba ve Türkanın yüzlerine bakıp sevdiğimizi söyleyeceğiz!
Yalnız olmadıklarını korkmamaları gerektiğini söyleyeceğiz!
Allah'ın onları hepimizden çok sevdiğini söyleyeceğiz!
Onlara sıkıca sarılıp kötü olanların şerrinden Allah'a sığınacağız!
Onlara o kadar içten sarılıp öpüp koklayacağız ki bütün yaraları iyi olacak!
Kimsenin kirli elleri kokuşmuş sapıklıkları onlara dokunamayacak!
Artık üç kardeşimiz ve bir tesellimiz daha var!
Manşetlerin +18 haberlerini -18 yaşayan bütün iyiler gibi onlar da cennetteler. link
dün toprağa verildi üç küçük beden. annelerinin babalarınn gözyaşları feryatları arasında.
duygusal bir şey yazmak niyetinde değildim ama onları düşündükçe başka bir şey çıkmıyor ki insanın kaleminden.
o anne babaları düşünüyorsun. kendini bir an bile onların yerine koymaya çalışıyorsun, sonra allah korusun deyip onu bile yapamıyorsun.
sonra bunu yapanı düşünüyorsun. nasıl bir akıl, mantık psikoloji diyorsun. ama o adam yıllarca insan içinde yaşamış. o çocukların babalarıyla yolda karşılaşınca selamlaşmış bile belki. ama nasıl bir şey biriktirmişse bunca yıl kendine hıncını o bedenlerden çıkarmış.
koyulduğu hücrede yan koğuştakiler rahatsız etmek için gürültü yapıyorlarmış. başka bir yere sevkedilmiş. zaten bu verilen cezalar kaç yıl bilmem ne hiç anlamıyorum böyle şeyleri. sadece böyle bir olayın cezası ne olabilir ki diye vicdanıma sorabilirim. o anne babaların acısını nasıl bir ceza hafifletebilir ki.
kuran'da zerre kadar iyilik de kötülük de yapsanız karşılıksız kalmayacak der. biz bu yapılanın derecesini bile ifade edemiyoruz.
şimdiye kadar haberleri izlerken değiştirmeme neden olan tek şey şehit cenazeleriydi. öyle acıları görmeye dayanamıyorum. ama bu haberleri izlerken çok daha farklı hissettim. hele o yapanın "önce çocukları içeri aldım.." diye başlayan ifadesi okunurken hani kanım ondu derler ya onu yaşadım. öyle kaldım.
ne olursa olsun o çocuklar artık yok ama bunu yapan var.
