evlilik çağına gelen erkeğin annesi, varsa halası, teyzesi bilimum bayan akrabaları sabah'ın erken saatlerinde toplanıp büyük büyük apartmanların önünde durur, bina da oğullarına göre kız var mı diye göz gezdirirler. eğer göremedilerse hemen bina'nın kapıcısından yardım alınır ve hangi dairede evlilik yaşına gelmiş genç kız var öğrenilir. bu şıkır şıkır süslü teyzeler vakit kaybetmeden daire'nin kapısını çalarlar. kızımız da mini eteğini giyer misafirleri ağırlamaya başlar. kızı daha çok süzmek için teyzeler beşer dakika arayla su içme ihtiyacı hissederler. hanım kız ise üşenmeden tek tek su servisi yapar. bu mini görüşme bittikten sonra oğullarına ait kartviziti bırakıp, oradan ayrılırlar. eğer erkek tarafı kızı beğendiler ise bir görüşme daha ayarlanır. erkek ve kız tanıştırılır, evliliğe doğru bir adım atmaları için çabalanır.
"gözünün çapağına ekmek bandığım" diye karşısındakine sevgisini belli eden kayserililerin kız istemeleri de enteresandır. Kolları dirseklere kadar bilezik dolu hacı değilse bile umreye gitmişliği olan teyzeler odaya doluşup gelin kızı süzerler. "Mantı açmayı biliyonggggg mu?" diye sorarlar. kız tarafı kayserili değilse dili anlamak güçleşir.
