saçmalığın daniskası. benim bir tek annem var. eşimin annesine anne dersem, biz kardeş oluyoruz. of niye yaşlı insanlar kadınlar özellikle böyle yapmacık şeyler isterler? teyze desem ne olur, anne desem ne olur? insan eşinin annesine anne derse bir daha o eşle nasıl sevişebilir ki? her şey sıkıcılaşır, kardeş gibi olunur.
anlamsız bir şekilde zorunluluk kılınmıştır bazı adetlerce. herkesin bir annesi var ve başka birine senin yetişmende hiç emeği olmamış birine anne demek çok zor gelir.
bazı kültürlerde yoktur. örneğin kürtler'de böyle bir şey yoktur. hala, teyze, yenge gibi şeyler söylenir. benzer şekilde kayınbabaya amca, dayı vs hitap edilir. ancak bunun bir önemi yoktur. bu kültürde insanlar birlikte yaşayağı kadının annesini kendi annnesi gibi görmüş ve ona anne diye hitap etmeyi uygun görmmüşler. hak eden kaynanalar için bir sakıncası da yoktur. gerçekten ana gibi davranıyorsa sana, eşinin annesine anne demenin ne sakıncası var. sana öyle ana şefkati ve sevecenliğiyle yaklaştığı için onu ödüllendirmiş olursun. ama çoğu kaynananın bunu hakketmediği bir gerçek. bütün sorun burada ve insanlar aslında bu yüzden demek istemiyor.
benim de kullandığım hitap şekli. karımın anne dediği kişiye anne demek benim için zevktir, içimden gelir. bende hiçbir emeği olmamış olabilir, gelenekler de umurumda değil, yapmacık da değil çünkü karımı karım yapan kişidir, bugünkü mutluluğumda onun da emeği vardır.
Tanımdır; zordur.
ferhan şensoy eskiden kayın ve mavun validem der idi, ben ise hayın valide diyorum, yani olsaydı derdim sanırım. önce evli olmak lazım değil mi.
Yapmacık değildir bu hem ona hemde eşine değer verdiğini gösterir.
Ayrıca anne deyince kayinvalide-gelin değil anne-kız oluyorsunuz bu da huzuru korumak için iyi bir yöntem.
