(başlığın tanımına az da olsa uyduğunu düşünen var ise hemen eksi yapıp geçsin aksi halde moral bozukluğu yapabilecek bir entrydir.)
bu şahıslar söyledikleri, anlattıkları, gördükleri her şeyi bir kaynaktan aldıkları zaman onun kesin olarak doğru olduğunu düşünen kişilerdir.
bu şahıslar hayatın her noktasında vardır ancak ben daha çok sözlük, youtube, forum vb yerlerde biten tiplerini adım adım inceleyeceğim.
aşağıda algoritmasını çizdiğim insana kısaca "şahıs" diyerek benzetme yapıyorum, siz farklı isimlerle hitab edebilirsiniz. (bkz: zeki), (bkz: entel), (bkz: bok böceği) gibi.
1-Nefret etmek
bu şahıslar "ben artık fikir sahibi bir insanım 'anne ben bir bok oldum' o nedenle benim de fikir beyan etmem lazım" diyerek nefret edilecek bir şey bulurlar, genellikle din kullanılır.
2-Konu bulmak
öncelikle sevilmeyen bir konu bulunur. örnek; türban.
3-Kaynak bulmak
şahıs türbana bok atmak ister ancak beyin korteksi buna elverişli kelimeler üretemeyeceği için bir kaynak bulmaya yönelir.
4-Sonuç
artık her şey hazırdır. içinde büyük heyecanlar kopan şahıs hemen yukarıda bahsedilen ortamlardan birisine yazmaya başlar.
"kızlar türban takıyorlar çünkü türbanın altında dildo taşıyorlar, kızın birisi taşıdığı dildoyu metro da düşürünce foyaları ortaya çıktı" gibi bir giriş cümlesinden sonra hemen kaynağı yapıştırıp kaçmak en mantıklısıdır.
görüldüğü üzere bu şahıs kaynağı yapıştırdıktan 2 sn sonra tamamen haklı olduğunu ispat ettiğini zannederek kendince kişisel gelişimini tamamlamak adına bir adım atmıştır. ve o kaynağın doğruluğundan yüzde bin emindir. çünkü o gazete yazarları siki öpülesice insanlardır. çünkü o gazetede yazanlar ilahi yazılar hükmündedir. o yazıların yalan olduğunu düşünmek bile istemez.
kaynak belirtmek, fikirlerini olusturan bilginin nereden geldigini aciklamak icin yapilir. yazar o bilgi dahilinde yorumunu vermekte, fikrinin ozgun olmadigini da itiraf etmektedir. okura da o kaynagi kullanarak kendi fikrini olusturma sansi taninir.
ayrica son tahlilde, kimse hakli oldugunu zannetmedigi seyi yazmaz.
