sadece bu yılın ilk beş ayında kaybolan, kaçırılan çocuk sayısı 645 olmuştur.
tecavüz edilen, organları alınan, zorla dilendiricilik yaptırılan çocuklar. peki medya denen şey neden bu konuda neden daha hassas davranmıyor, iki dakikalık haberlerle konuyu geçiştiriyor. istendiğinde konuların üzerine gidip neleri başarabileceğini biliyoruz medyanın. belki bu sayede bir baskı oluşturularak bu suçlarda azalma gösterilebilir, daha fazla anaların üzülmesi engellenilebilir.
bosna' da savaş sonrası , afrika' da kıtlık günleri, haiti de deprem günleri, ülkemizde ise bugünlerde sayıca patlama yapan çocuklardır. artık sermaye düzeninin insanı ne hale getirdiğinin en temel göstergesidir. çocuklar bile organları , cinsellikleri yüzünden bir meta olarak görülmeye başlar.
allah kimseye evlat acısı göstermesin ne diyeyim, ki bu durumu yaşamadan hakkında yorum yapmak haddimize değildir tabi ama kanımca bir anne babanın çocuğunun ölmesinden daha kötü bir durumdur çocuğun kaybolması,ortadan yok olması.hiç haber alınamaması.
çünkü ölüm varsa eğer, gidilen yer bellidir, ki zaten hepimizin eninde sonunda gideceği yerdir, ama erken ama geç. takdiri ilahi deyip bir nebze teselli bulabilir insan.
ama kayıp olduğu zaman, hiç bir şey bilinmez. acaba çocuk kimlerin nasıl niyetli insanların elinde,dilendiriyorlar mı,organlarını alıp bir kenara fırlattılar mı,tecavüz mü ettiler,aç mı,susuz mu,şu anda ona nasıl davranıyorlar, neler yapıyorlar,canı yanıyor mu,ağlıyor mu,hasta mı, üşüyor mu,nerede? bunların hiçbiri bilinmez, her türlü ihtimal bakidir ve bunları sadece düşünmek kanımca ölümden daha çok yıpratır.
