bu nesilden nesile gelişen bi olgudur.mesela eskiden insan sevdiğini kaybetmekten korkardı,şimdi ise işine kaybetmekten korkar oldu,ruhsal bunalım yaşatır...
kimi zaman elindekinin değerini bilmeye sevkeder insanı kimi zaman hakettiğinden daha azıyla yaşamaya mahküm eder. ne sebeple olursa olsun korkmamalıdır insan. kararında yaşamaya çalışmalıdır hayatı. kaybetmekten korkarak nereye kadar gidebilirsin ki. sakınılan göze çöp batar.
kaybettiginde anlarsın elindekinin degerini bu yuzden avucundan kayıp gitmeden son bir hamleyle sarılırsın kaybetmemek icin beynini bir kenara bırakırsın sadece yureginle yasarsın, adam eder insan yapar, eger korkarsan korktugun derecede kaybedersin uzerine gitmeli insan sinmemeli, saklanmamalı.
"gelsin hayat bildigi gibi isimiz bu yasamak unuttum bildigimi dogarken umudum olmeden hatırlamak."
(bkz: gelsin hayat bildigi gibi)
bu öylesine bir korkudur ki, sevdiğinizi kaybetmemek için ağzınızı açamazsınız, 'ya onu kırarsam, incitirsem?' diye. o size binbir laf söyler, aldırış etmezsiniz, nasıl olsa siz kaldırırsınız. ancak aynı sözleri ona sarfedecek olursanız onu tümden kaybetme olasılığınız vardır. öfkenizi yutup, susar, haklı olduğunuz halde onu kaybetmemek adına gerekirse tüm haklarınızı çevrimdışı bırakırsınız. işte böyle illet birşeydir kaybetme korkusu.
sevdiği insanı kaybetmekten fazlaca korkmak, aşırı kıskançlığa sebebiyet verir. neticesinde sevilen insan kıskançlık krizleri ile boğulur ve asıl o zaman elden uçar gider.
kariyerinde geldiğin yeri kaybetmekten korkmak, biriktirdiğin parayı kaybetmekten korkmak, aile mutluluğunu kaybetmekten korkmak, sağlığını kaybetmekten korkmak, sevgiliyi kaybetmekten korkmak, oynadığın maçı kaybetmekten korkmak. başlarım ulan! kaybetmek de olsun şu hayatta. kaybetsek ne olur. biraz da kaybedelim. hemen looser dersiniz ama di mi ! yok lan kaybetmicem işte.
kaybetmekten korkan insanlar asla kaybetmezler. (bkz: kaybetmekten korkmayanlar)ise zaten kaybetmiştir. her korkan kaybetmez her korkmayan da kazanmaz.
korkunca ikileme düşersiniz,arkasından ya kaybedersem korkusu gelir,kaybetmekten korktuğunuz şeylerin başında arkadaşlarınız gelir.korkmak iyidir ama insanları pasif kılar.her zaman korkmamak gerek biraz harekete geçmek lazımdır.
kaybedecek bir seyi olan insan olmaktır
hele ki kaybedilme riski olan sey en deger verilen seylerdense korku sarar tum bünyeyi, ne bir adım ileri ne bir adım geri atılır, sadece her seyin oldugu gibi kalması istenir, ama degişmeyen tek sey degişimin kendisidir dolayısıyla mutlaka bir tarafa gidilecektir, ya sonunu dusunen kahraman olamaz mantıgıyla kaybedilme riskini tasıyan sey tamamen riske atılıp devam edilecek ya da geri çekilip kaybetmemek için dua edilecektir
