kaybedince hayattan artık eski zevkin alınamadığı şeylerdir. şahsım adına eski sevgilimin memiştoları diyebilirim. gitti gideli yeri dolmuyor ne yazık ki.
cüzdandır. cebindedir, kaybolsa bile içinde para yok ne diye taşıyorum ki ben bunu diyerekten döt cebinde rahat rahat gezdirilir. ve bir gün gelir ki cüzdan hakaten * cepte yok.. nereye gitti lan bu yanağından makas aldığımın cüzdanı (küfür edemiyoruz idare et) diyerek panikle bütün ceplerini yoklarken az önce indiğin tramvayda düşürmüş olma ihtimalin kafana dank eder. dötünde rahat rahat gezdirirken ne diye taşıyorum ki boş cüzdanı diyordun, kaybolsa da koy dötüne diyordun.
hem hani boştu lan cüzdan ?
- anaa kimlik,
- ana kredi kartı,
- ananı akbil de gitti..
- lannn? kredi kartını da yanıma almıştım. oda gitti.
- vay bu da gitti
- lan bu da gitti
- hay ...
şeklinde bütün kıymetli araç gereç tek tek sayılır.
her eşya için kafa duvara asgari 2 kez vurulur.. vurulmalıdır. artık cüzdanı daha güvenli yerlerde taşımaya gayret gösterilir
Onunla birlikteyken her şey o kadar olağan ve sıradan gider ki hatta ayrılsam umursamam gibi şeyler düşünebilirsiniz ama eğer ki giderse öyle bir eksiklik öyle bir boşluk oluşur ki hayatınızda o boşluk uzayda bile yoktur hem çok alışmışsımızdır hem de seviyorsunuzdur sonunda da değerini anlarsınız siz siz olun yanınızdaki insanı bırakmayın yoksa yokluğuyla sınanıp değerini acı bir şekilde anlarsınız.
