ege denizi yunan denizidir diyen yunanlılara adaları verdi. biz üzüldük.
şah ismail türbesinin toprağından vazgeçildi. biz yine üzüldük.
sonrası ne?
bir kere başladı mı bölünme ardı arkası gelir. ondandır zaten elin amerikalısının amerika'da bizzat ben çiziyorum haritaları demesi. ama biz hala uyuyalım. biz hala bekleyelim. biz hala milletçe hırsıza, arsıza, soysuza oy verelim.
kaybedince en çok üzüleceğimiz toprak diye bir kavram yok. misak-ı milli sınırlarımız amerika'da yeniden çizildi/çiziliyor. birileri de üzerine düşeni yaparak ülkenin amına koyuyor. yazık ki ne yazık.
seçimler falan zerre umrumda değil. kişisel olarak ne adalete, ne devlete güvenim yok.
halk olarak gireceğiz savunmaya muhtemelen. bakalım ne zaman. zira bu millet bir yerde yeter siktiğiniz diyecek. demeli!
