en tehlikeli insandır. çünkü öylesine kaybetmiş ve öylesine yaşamıştır ki her şeyi, o saatten sonrası hiçbir anlam ifade etmez. umut tehlikelidir o insan için. ve umut etmez. yaşamak için umuda değil kendine ihtiyacı vardır. sevmekten korkar. bağlanmaktan, alışmaktan, ait olmaktan ve olunmaktan kaçınır. çünkü hayat göstermiştir ona en yakınlarının bile zamanı gelip el olduğunu. en yakınlarından, en sevilesi insanlarda öğrenmiştir acı ne demek. ve ağlamayı unutan insandır. ağlamanın zayıflık olmadığını bilecek olgunluğa erişmiştir elbet ama öylesine susmuştur ki artık nasır bağlamıştır yüreği, istese de ağlayamaz.
velhasıl kelam, kaybedecek bir şeyi kalmayan insan candır. insanların aptal üzüntülerine tebessüm edip susandır. ve genellikle çevrenizde gördüğünüz, hiçbir şeyden şikayet etmeyen, sürekli gülen insanlar o insanlardır.. Bütün dünyaya karşı susarlar, dünya bu susuşu dinlemez.. (bkz: )oğuz atay
Çok büyük ihtimalle aşk acısı çekiyordur; daha da doğrusu aşk acısı çektiğini zannediyordur; hatta en doğrusu aşık olduğunu zannediyordur ve yine çok büyük ihtimalle her şeyin sonuna geldiğini düşünüyordur. Zaman geçtikçe üzerinden hepsinin küllendiğini görecek ardından da ben niye bu kadar üzmüşüm kendimi diyecektir.
Giden gider bunu da her şey gibi en nihayetinde öğrenecektir ve öğrendiği gün de bu defa dünyanın en mutlu insanı olduğunu düşünecektir.
En nihayetinde hiç birimiz ölmedik işte. Hatta burnumuz sürtülürken kıvılcımlar bile çıktı, kolumuz kanadımız da kırıldı ama işte hepsi geçiyor.
Önemli olan bunun grip gibi bir hastalık olduğunu ve eninde sonunda geçeceğini bilmek ve buna inanmak. Hepsi bu.
Özgür insan (mıdır?) acaba? Bile bile her şeyi riske eden ahmaktır da riski kaybeden özgür müdür yani? Eğer bilerek ve isteyerekse evet. Evet ama ortada kaybedişin, yoksunluğun hatta vazgeçişin olduğu yerde her daim hüzün vardır. Hüzün Temalı bir özgürlük belki yatıştırır ancak doyuma ulaştırmaz. Doyuma ulaşmayan bir ruh nasıl özgür olsun? Kaybedecek bir şeyi kalmayan insanın doyum hissi onu daha yoksun kılmıyor mu?
kaybedecek bir şeyi kalmayan insan kendini de kaybetmiş insandır. Kocaman ve asla birikmemiş bir hiçlikten ibarettir. insanın kaybetmekten korkacağı bir şeyi mutlaka olmalı.
kaybedecek birşeyi olmayan insan yoktur. en son kaybedecek kendisinin özü, yani ruhudur. onuda kaybedemez tamamen. sadece bu dünyada geçici olarak kaybetmenin tehlikeli bir yansıması olur.
